Όταν η μόδα δεν είναι μόνο ένα κομμάτι ύφασμα!
Η Dame Vivienne Westwood, αντί-βασίλισσα της βρετανικής μόδας, έχει χρησιμοποιήσει ξανά και ξανά την πασαρέλα (και τον δρόμο) ως πλατφόρμα για να εκφράσει τις ειλικρινείς απόψεις της για την πολιτική, αντιμετωπίζοντας τα πάντα, από τους περιοριστικούς κανόνες των φύλων, το fracking και τη βιομηχανική γεωργία μέχρι την ανεξαρτησία της Σκωτίας, τα Wikileaks και τη Μάργκαρετ Θάτσερ.
Σε αυτό το άρθρο, λοιπόν, θα αφιερώσουμε λίγο χρόνο για την τιμήσουμε μέσα από τα 10 πιο επικά πολιτικά statements που έκανε μέσα από τις καμπάνιες της, τις πασαρέλες της και γενικότερα απ' όλες της τις δημιουργίες.
Πολεμώντας τον φασισμό μέσα από τη μόδα και την punk
Με μια έντονη κόκκινη ναζιστική σβάστικα, μια ανεστραμμένη εικόνα του Χριστού πάνω στο σταυρό, τη λέξη «DESTROY» και στίχους των Sex Pistols, αυτό το αναρχικό μπλουζάκι του 1977 αποτελούσε την επιτομή της πρωτοποριακής πανκ πολιτικής της Westwood και του συνεργάτη της, Malcolm McLaren.
Η Westwood έχει πει ότι το μπλουζάκι είχε ως στόχο να ορθώσει το ανάστημά της απέναντι στους φρικτούς δικτάτορες ανά τον κόσμο που βασάνιζαν ανθρώπους, όπως ο Αουγκούστο Πινοσέτ της Χιλής. Γενικότερα, ήταν ένα μέσο πρόκλησης της παλαιότερης γενιάς, που έλεγε: «Δεν αποδεχόμαστε τις αξίες σας ή τα ταμπού σας και είστε όλοι φασίστες». Το μπλουζάκι πωλούνταν στο εμβληματικό τους κατάστημα SEX στο King's Road.
«Vote Green»
«Vote Green» ήταν η απλή, εμφατική οδηγία που αναγραφόταν στην κορυφή των σημειώσεων της επίδειξης στην επίδειξη Red Label AW15 της Westwood. Το μανιφέστο συνέχιζε λέγοντας ότι αυτή τη στιγμή «ελεγχόμαστε από το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού που βρίσκεται στην εξουσία. Κηρύσσουν την κατανάλωση και τον πόλεμο και μας οδηγούν στην καταστροφή. Βρισκόμαστε σε απίστευτο κίνδυνο. Δεν έχει νόημα να ψηφίσουμε τους άλλους».
Η Westwood έκανε μια παρόμοια ισχυρή δήλωση για τους άνδρες στην επίδειξη ανδρικών ενδυμάτων AW15, όπου τα μοντέλα με σοβαρά μελανιασμένα πρόσωπα έκαναν τους οικολογικούς πολεμιστές σε μια αποστολή να σώσουν τον πλανήτη (σε μια νύξη προς τις προσπάθειες του πρίγκιπα Καρόλου).
«CLIMATE REVOLUTION»
Η Westwood εγκαινίασε την Climate Revolution (την εκστρατεία της για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της κλιματικής αλλαγής) με εντυπωσιακό τρόπο στην τελετή λήξης των Παραολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου το 2012. Έχοντας παραλείψει τις πρόβες για να κρατήσει τις προθέσεις της κρυφές, η σχεδιάστρια απηύθυνε κάλεσμα στα όπλα όταν, ντυμένη ως οικολογική πολεμίστρια που στεκόταν πάνω στο άρμα της, ξεδίπλωσε ένα γιγαντιαίο ασπρόμαυρο πανό «CLIMATE REVOLUTION» (Κλιματική Επανάσταση).
Η Westwood δήλωσε στη συνέχεια στο Dazed ότι «η κλιματική επανάσταση είναι η απόλυτη επανάσταση- αν δεν την κερδίσουμε, δεν θα μείνουν πολλοί από εμάς».
Στα ρούχα της Μάργκαρετ Θάτσερ
Το 1989 η Westwood χλεύασε την τότε πρωθυπουργό Μάργκαρετ Θάτσερ υποδυόμενη την ίδια στο εξώφυλλο του Tatler (φόρεσε μάλιστα ένα κοστούμι που είχε παραγγείλει η Θάτσερ αλλά δεν είχε ακόμη παραλάβει). Η εικόνα, η οποία τραβήχτηκε για την πρωταπριλιάτικη έκδοση του περιοδικού και έφερε μια ανατριχιαστική ομοιότητα με τη Σιδηρά Κυρία, στη συνέχεια αναρτήθηκε σε διαφημιστικές πινακίδες σε όλο το Λονδίνο για την Εβδομάδα Μόδας.
Λίγες ημέρες μετά τη δημοσίευση της έκδοσης, η εκδότρια του περιοδικού, Emma Soames, απολύθηκε. Η Westwood ήταν πάντα ανεπιφύλακτη όταν εξέφραζε τη γνώμη της για τη Θάτσερ - χρόνια αργότερα στο blog της θα την χαρακτήριζε «υποκρίτρια», προσθέτοντας ότι έκανε «πραγματική ζημιά» στον κόσμο.
Προσταυεύοντας την ηθική μόδα
Το 2011, η Westwood βγήκε στους δρόμους του Ναϊρόμπι για την καμπάνια Ethical Fashion Africa, με στόχο την ενδυνάμωση των εργαζομένων γυναικών. Σχεδίασε μια σειρά από τσάντες, οι οποίες κατασκευάστηκαν από γυναίκες στην πρωτεύουσα υπό ηθικές συνθήκες εργασίας (χρησιμοποιώντας πεταμένα υλικά όπως σκηνές σαφάρι και παλιά πουκάμισα).
Αν και απορρίφθηκε από ορισμένους, η Westwood περιέγραψε τη δράση της ως «όχι φιλανθρωπία, απλώς δουλειά», σημειώνοντας ότι το έργο «δίνει στους ανθρώπους τον έλεγχο της ζωής τους», σε αντίθεση με τη φιλανθρωπία, η οποία «τους κάνει εξαρτημένους».
