Για την Ελισάβετ, τα πρωτοβρόχια του Σεπτεμβρίου είναι το σημάδι για τα πιο λαμπερά ουράνια τόξα.
Νέα ξεκινήματα, ρούχα γεμάτα συναισθήματα και Σεπτέμβριδες που λάμπουν πιο πολύ κι από καλοκαίρια.
Με την Ελισάβετ μιλήσαμε για τη μόδα ως μέσο αφήγησης μιας ιστορίας, άλλοτε πολύχρωμης και άλλοτε ασπρόμαυρης, που δεν χωράει περιορισμούς. Και για το September -το alter ego της- που μοιάζει να αναπνέει μαζί της, αλλάζοντας μορφή ανάλογα με τη διάθεση, τις εποχές και τις εσωτερικές της μεταβάσεις.
«Από μικρή ήθελα να δημιουργήσω έναν χώρο γεμάτο ρούχα και αντικείμενα που αγαπώ-μια αγάπη που ξεκίνησε μέσα από το blog μόδας μου και τη σχέση μου με τον χώρο. Έτσι, λοιπόν, έναν Σεπτέμβρη γεννήθηκε και το September».
Νοσταλγικά vibes και δημιουργικές μεταβάσεις
«Μετάβαση» και «Νοσταλγία». Δύο έννοιες που συχνά συνδέονται με κάτι βαρύ ή σκοτεινό, για την Ελισάβετ όμως αποτελούν πηγή χαράς και εξέλιξης. Ίσως γι’ αυτό είναι και οι δύο λέξεις που περιγράφουν καλύτερα την ταυτότητα του concept store της.
«Όπως ανέφερα και προηγουμένως, το concept store πήρε το όνομα του από τον Σεπτέμβριο, ένα μήνα που συμβολίζει για εμένα τη νοσταλγία και τη μετάβαση. Είμαι άνθρωπος που ανατρέχει στο παρελθόν, γιατί πιστεύω ότι αποτελεί το έδαφος για να χτίσουμε το μέλλον μας. Την ίδια στιγμή, αγαπώ την αλλαγή, και νομίζω πως αυτός ο συνδυασμός αποτυπώνεται στο χώρο και μπορεί να γίνει αντιληπτός από κάθε επισκέπτη».
Ρούχα και αξεσουάρ που δεν υπαγορεύονται από τάσεις, αλλά από τη διάθεση της ημέρας και εκείνο το συναίσθημα που την κάνει να πει: «Αυτό, ναι, είμαι εγώ».
«Σκέφτομαι πάντα τι μου αρέσει, τι μου τραβάει το ενδιαφέρον, τι θα μπορούσα να παρουσιάσω στον κόσμο με έναν τρόπο διαφορετικό. Έτσι επιλέγω.
Όσο για το στύλ και τη φιλοσοφία το μαγαζιού, αλλάζουν αρκετά συχνά ανάλογα με τη διάθεσή μου. Γιατί έτσι λειτουργώ και εγώ. Και κάπως έτσι λειτουργεί και το September».
Ο πιο πολύχρωμος Σεπτέμβρης γεννήθηκε μέσα από το σκοτάδι και την αβεβαιότητα της καραντίνας
«Αν σκεφτεί κανείς ότι έκανα rebranding έναν μόλις μήνα πριν ξεκινήσουν οι καραντίνες, θα έλεγα πως αυτή ήταν μια από τις πιο δύσκολες στιγμές. Όλα ήταν πολύ αβέβαια. Αυτό που με κράτησε ήταν ο ενθουσιασμός μου και η αγάπη που έχω για αυτό που κάνω. Ξέρω πως θα συνεχίσω να το κάνω μόνο όσο έχω αυτόν τον ζήλο και την εσωτερική ανάγκη. Και το συναίσθημα αυτό είναι ακόμα πολύ ζωντανό».
Ποια είναι η στάση της σε όσους μάχονται τις «υψηλές τιμές» του καταστήματός της;
Όταν αποφασίζεις να ανοίξεις μια μικρή επιχείρηση με ποιοτικά προϊόντα, ξέρεις πως θα βρεθείς απέναντι σε ανθρώπους που δυσκολεύονται να κατανοήσουν γιατί οι τιμές σου δεν θυμίζουν fast fashion. Κι όμως, η Ελισάβετ δεν κάνει πίσω:
«Τον πρώτο καιρό, έμπαινα συχνά σε απολογητική στάση. Προσπαθούσα να εξηγήσω αναλυτικά πώς δημιουργήθηκε αυτό το ρούχο, πώς σχεδιάστηκε και ποια ήταν η διαδικασία παραγωγής του.
Όταν όμως διαπίστωσα ότι ούτε αυτό είχε νόημα, σταμάτησα να απολογούμαι. Αυτή είναι η τιμή και δεν την βγάζω από το μυαλό μου. Είναι αυτή, και αν το θέλεις πραγματικά, θα το αποκτήσεις.»
Αν το September ήταν άνθρωπος, θα ήταν η ίδια: μια πολύχρωμη οντότητα με μαξιμαλιστικές και μινιμαλιστικές πλευρές
«Νομίζω πως, αν το September ήταν πρόσωπο, θα μου έμοιαζε, γιατί στην ουσία, είναι εγώ. Θα είχε αυτοπεποίθηση και θα αγαπούσε όσα φοράει. Πολλοί το χαρακτηρίζουν ως ένα πολύχρωμο κατάστημα, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Έχει και πιο ήσυχες, πιο minimal πλευρές. Έτσι, θα ντυνόταν ανάλογα με τη διάθεση της κάθε ημέρας».
Fashion trends που δεν μας κάνουν να ασφυκτιούμε αλλά μας βοηθούν να ανθίσουμε
Μπαίνοντας στο προσωπικό της Instagram καταλαβαίνεις αμέσως πως η μόδα για εκείνη δεν είναι απλά μια σειρά από τάσεις αλλά κομμάτι της ταυτότητάς της.
«Σίγουρα επηρεάζομαι από τις τάσεις. Λαμβάνω πολλές εικόνες καθημερινά. Εκείνο που προσπαθώ πάντα, όμως, είναι να φέρνω την κάθε τάση στα δικά μου μέτρα. Αυτό είναι, για μένα, το “κόλπο”».
Με αφορμή την αγάπη που τρέφει για τα ρούχα της, η Ελισάβετ διατηρεί και ένα instagram account όπου μεταπωλεί τα ρούχα που έχει στη δική της ντουλάπα.
«Το @dulapa_secondhand ξεκίνησε αυθόρμητα στην καραντίνα, από την ανάγκη να αδειάσει η ντουλάπα μου. Ο κόσμος αγκάλιασε το project, δείχνοντας πως η συνειδητή κατανάλωση έχει αρχίσει να μας αφορά. Προσωπικά, ακολουθώ έναν κανόνα: για κάθε νέο ρούχο, ένα παλιό φεύγει -και αυτό ισχύει, τελικά, και για τη ζωή.»
Ρούχα που ντύνουν τις στιγμές και τα συναισθήματά μας
«Εγώ, ως πολυλογού, λέω ιστορίες ακόμη και με τα ρούχα μου. Κάθε outfit είναι μια ανάμνηση, από μια συναυλία, μια μπίρα με φίλους, ένα τραγούδι που με συγκίνησε. Για μένα η μόδα είναι να φοράς στιγμές. Γι’ αυτό και μου είναι δύσκολο να αποχωρίζομαι ρούχα. Είναι σαν να αποχωρίζομαι κομμάτια της ζωής μου».
Πώς ένα ζευγάρι designer shoes έγιναν το σύμβολο της πραγματικής φιλίας
Και τότε ήρθε η πιο δύσκολη στιγμή της συνέντευξης, η ερώτηση που πάντα σε βάζει σε σκέψεις: ποιο κομμάτι από την ντουλάπα σου δεν θα μπορούσες ποτέ να αποχωριστείς; Χρειάστηκε λίγη ώρα να το σκεφτεί, να θυμηθεί και να νιώσει ξανά τις στιγμές που συνδέονται με αυτό -και στο τέλος το βρήκε:
«Μπορώ να αλλάξω την ερώτηση; Μετά από πολλή σκέψη… δύσκολα θα αποχωριζόμουν τα πρώτα μου designer shoes. Θυμάμαι ακόμα την ενοχή που ένιωθα όταν τα αγόρασα, γιατί ήταν πολύ ακριβά. Επειδή το είχα μοιραστεί με φίλους μου -και ήταν και τα γενέθλιά μου τότε- μου είχαν δώσει σε φακελάκι κάποια χρήματα για να με βοηθήσουν να τα αποκτήσω. Έτσι τα πήρα. Είναι κάτι Gucci mules και νομίζω πως, ακόμα κι αν τα βαρεθώ, δεν θα τα δώσω ποτέ».
Σήμερα όλοι οι νέοι έχουν εικόνες και αναφορές. Το θέμα είναι τι κάνουν με αυτές
«Είναι μοιρασμένο. Άλλοι πειραματίζονται και εξελίσσονται, άλλοι μοιάζουν πολύ μεταξύ τους. Πάντα έτσι ήταν. Σήμερα, τουλάχιστον, υπάρχει εικόνα και έμπνευση παντού».
Γάτες, χρώματα και τόλμη
Τα τατουάζ λένε πάντα κάτι. Λίγο πριν κλείσουμε, ρώτησα την Ελισάβετ τι νομίζει ότι θα καταλάβαινε κανείς για την ίδια, απλώς κοιτώντας τα δικά της
«Θα μάθαινε ότι έχω δύο γάτες, τα παιδιά μου. Ότι μου αρέσει το χρώμα και ότι γενικά τολμάω».
Όσο για τα τατουάζ που θα ξεχώριζε...
«Θα ξεχώριζα τα δύο τατουάζ που έχω αφιερωμένα στα γατιά μου: τον Ferbie μέσα σε καρδιά, και την Tetris, που κρατάει έναν Ferbie και έχει στα «μανίκια» της το παιχνίδι Tetris. Τα αγαπώ γιατί κουβαλούν την ηρεμία και την αγάπη που μου δίνουν, σαν μια μόνιμη, προσωπική ψυχοθεραπεία».
