Οι κορυφαίες στιγμές του Ανθρώπου-αράχνη στο σινεμά!


Με το «Madame Web» να κυκλοφορεί στους κινηματογράφους και να προσθέτει ακόμη ένα κομμάτι στο κινηματογραφικό παζλ του Ανθρώπου-αράχνη, ρίχνουμε μια ματιά στην πλούσια φιλμογραφία του Spider-Man, και προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε τις αγαπημένες μας στιγμές!

Spider-Man (2002)

Μπορεί ο σκηνοθέτης Sam Raimi να τελειοποίησε την οπτική ταυτότητα του αραχνο-κόσμου του με το αισθητικά άρτιο «Spider-Man 2» του 2004, εμείς ωστόσο επιλέγουμε εδώ το αυθεντικό «Spider-Man» του 2002 ως το κορυφαίο της τριλογίας, κυρίως γιατί έχει πολύ πιο σβέλτο pacing -και γιατί έβαλε τις βάσεις (με την τολμηρή αισθητική, τις ιδιοφυείς ιδέες και την δυσθεώρητη επιτυχία του) για την υπερηρωική τρέλα του 21ου αιώνα.

The Amazing Spider-Man 2 (2014)

Μία από τις πιο μισητές εμφανίσεις του αραχνάκια στη μεγάλη οθόνη, το «The Amazing Spider-Man 2» ζέχνει από μισοτελειωμένα plot threads, άχαρο franchise-building και στουντιακές παρεμβάσεις -αλλά μέσα στον αχταρμά, οι συντελεστές μας προσφέρουν μερικές από τις καλύτερες δουλειές τους: Από τον Hans Zimmer που μας παραδίδει το πιο υποτιμημένο αραχνο-soundtrack όλων των εποχών, μέχρι τον Marc Webb που προσδίδει κέφι και φρεσκάδα ακόμη και στις πιο κακογραμμένες σκηνές -και φυσικά τον Andrew Garfield, ο οποίος θεμελιώνει εδώ τον τίτλο του ως ο κορυφαίος Spider-Man της μεγάλης οθόνης.

Spider-Man: Homecoming (2017)

Μπορεί ο Spider-Man του Tom Holland να πάσχει από θεματική κρίση ταυτότητας (ο friendly neighborhood μεροκαματιάρης μετατρέπεται εδώ σε μαντρόσκυλο του μεγαλοβιομήχανου Tony Stark) αλλά η παραπλανητικά low-key σκηνοθεσία του Jon Watts είναι τόσο ατμοσφαιρική και καλοκουρδισμένη, που το «Spider-Man: Homecoming» είναι με διαφορά το διασκεδαστικότερο επεισόδιο της κινηματογραφικής αραχνο-ιστορίας.

Spider-Man: Into the Spider-Verse (2018)

Κατά γενική ομολογία η κορυφαία ταινία «Spider-Man» που έχει κυκλοφορήσει ποτέ, το αυθεντικό «Spider-Verse» του 2018 κάνει τα αδύνατα δυνατά -τόσο διηγηματικά, όσο και αισθητικά, με ένα σενάριο σκέτο λαβύρινθο και μία στιλιστική ταυτότητα που έμελλε να ανατρέψει τα πάντα στη βιομηχανία του animation.

Venom (2019)

O άρχοντας του χαβαλέ Ruben Fleischer (Zombieland) κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα, και μας παραδίδει ένα άμυαλο, χαζοχαρούμενο, απολαυστικότατο crowdpleaser που ξένισε τους κριτικούς και γοήτευσε το κοινό. Μπορεί ο Spider-Man να μην κάνει την εμφάνισή του εδώ, αλλά το «Venom» του 2019 αποτελεί μία από τις πιο fun σελίδες της ευρύτερης αραχνοφιλμογραφίας.