Platform.gr

Ένα απο τα πιο προοδευτικά νέα hip hop συγκροτήματα της Νέας Υόρκης είναι και οι Ninjasonik (πάντα μαζί με τους Das Racist). Ο όρος hip hop μάλιστα μπορεί να τους περιορίζει μιας και οι επιρροές προέρχονται απο όλο το φάσμα της 'μαύρης' και ροκ μουσικής. Και για να μην λέμε πολλά, μας δίνουν προς δωρέαν download το νέο τους 'No Swords Or Masks' mixtape (κανονικό άλμπουμ βασικά, καμία διαφορά), ενώ θα μπορούσαν να ηχογραφούν σε όποια εταιρία θα ήθελαν. Είναι μακρύς ο δρόμος της ανεξαρτησίας...

{youtubejw width="470"}zNTmG5trwyI{/youtubejw}

Léon

Back to the futrue! Ο νέος Έλληνας τραγουδοποιός μιλάει στο Platform.


Είμαι σίγουρη πως ο Léon, κατά κόσμο (και όχι υπόκοσμο) Λέον Βερεμής ζει έναν προσωπικό μύθο από τα τέλη του 2009 και με την σύνθεση της κολεκτίβας που τον ακολουθεί: 9 ψυχές, καθεμία με τον προσωπικό της ήχο προς παραγωγή και κατανάλωση.  Η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά του κυκλοφόρησε λίγο πριν αρχίσει να μετρά αντίστροφα το νέο έτος και το ‘Futrue’ (Archangel, 2010) έχει μόνο μουσικές χαράς να μεταδώσει.

Συνέντευξη: Κέλλυ Παπακωνσταντίνου - Φωτογραφίες: Theo Vranas





Είσαι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει σπουδάσει μουσική και έχει ‘τριφτεί’ πολύ μαζί της, πριν φτάσει στα αυτιά μας το αποτέλεσμα της πρώτης σου δουλειάς. Η μουσική ήταν αυτό που ήθελες πάντα;

Ναι, πάντα αυτό ήθελα. Δεν ήμουν καλός μαθητής στο σχολείο και τα δύο πράγματα στα οποία είχα αυτοπεποίθηση ήταν η μουσική και το ποδόσφαιρο (για το δεύτερο είναι αργά). Μέσα από τη δημιουργία και την επικοινωνία στο live είναι αυτές οι στιγμές που νιώθω κάτι που μοιάζει με ελευθερία.

Γιατί κολεκτίβα και όχι ένα σχήμα, μία μπάντα; Αυτό υποδηλώνει πως όλα ξεκινούν και καταλήγουν σε σένα, κατά κάποιον τρόπο;

Έχει γραφτεί κατά καιρούς αρκετές φορές η λέξη «κολεκτίβα». Στην πραγματικότητα δεν ισχύει, παρόλο που θα ήταν όμορφο κάτι τέτοιο. Πρόκειται για ένα σόλο project το οποίο όμως δεν ήθελα να έχει την συνηθισμένη αισθητική ενός σόλο. Τα παιδιά που παίζουν κατά καιρούς μαζί μου είναι άτομα κοντά στην ηλικία μου, που αγαπούν την μουσική και έχουν έντονες και ενδιαφέρουσες προσωπικότητες. Κάποιοι απο αυτούς, όπως η Nalyssa Green και η Nefeli Walking Undercover κάνουν τα δικά τους project τα οποία είναι πολύ αυθεντικά και ενδιαφέροντα και αξίζει να τα παρακολουθήσετε.

Το πρώτο δείγμα της δουλειάς σου “(To) The Children of Tomorrow” παραπέμπει σε ευχάριστα και αισιόδοξα μηνύματα. Κάπως έτσι συμβαίνει και με τον υπόλοιπο δίσκο. Γεννήθηκες χωρίς νταλκάδες;

Μπορώ να δεχτώ ότι ο νταλκάς είναι μέρος της κουλτούρας μας. Δεν μπορώ να δεχτώ όμως πως στη ζωή μας είναι μόνο αυτό. Ήθελα το άλμπουμ να σε μετακινεί και να δημιουργεί μια αλυσίδα από συναισθήματα που θα οδηγήσουν σε δημιουργικές πράξεις.

Μία μερίδα του κοινού σου θα σε θυμάται σαν μέλος ενός τελείως διαφορετικού project, των Mimosa’s Dream, που εκεί που σας βρήκαμε, κάπου σας χάσαμε λίγο απότομα. Είναι ένα κεφάλαιο το οποίο έχει κλείσει;

Όχι, δεν έχει κλείσει. Με τους Mimosa’s είμαστε σαν αδέρφια. Απλώς οι συνθήκες μας έχουν αναγκάσει να βρισκόμαστε σε διαφορετικά μέρη και αυτό δεν μας δίνει την δυνατότητα να δουλεύουμε σοβαρά. Επειδή σεβόμαστε τη μουσική έχουμε πει πως οι Mimosa’s Dream θα ξαναπαίξουν όταν βρεθούμε στον ίδιο χώρο και έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε και να παρουσιάσουμε κάτι που αξίζει.



Για την ολοκλήρωση του ‘Futrue’ συνεργάστηκες με μεγάλα ονόματα όπως τον Οttomo και τον Josh Clark. Πως προέκυψαν αυτές οι συνεργασίες και ποιες οι πιο δυνατές αναμνήσεις σου από τις ηχογραφήσεις του δίσκου;

Προέκυψαν αφού ο Νίκος και ο Josh άκουσαν τα κομμάτια μου και τους ενδιέφερε. Έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις από όλο αυτό. Μέσα σε ένα χρόνο μπορώ να πω πως έχει αλλάξει η ζωή μου. Δούλεψα με πολλούς και διαφορετικούς χαρακτήρες, πήγα δύο φορές στη Νέα Υόρκη και κάναμε τις μίξεις. Δεν ήξερα πως δημιουργείται ένας ολοκληρωμένος δίσκος, τι προγραμματισμό θέλει, πόσα πράγματα που είναι μέσα σου συναντάς μπροστά σου στη διαδικασία. Ένταση, ενθουσιασμός, απογοήτευση, φόβος, μετά πάλι χαρά και ανυπομονησία, κούραση και όταν ολοκληρώνεται, γαλήνη και πληρότητα. Για λίγο όμως, μέχρι να αρχίσει το επόμενο.

Στον δίσκο πάντα βγαίνει μπροστά το ukelele σου, με το οποίο φαίνεται πως έχει ένα ιδιαίτερο δέσιμο, μία σχέση αγάπης και σεβασμού. Γιατί αυτό και όχι κάποιο άλλο μουσικό όργανο;

Δεν προγραμματίζεις τον έρωτα. Όταν έπιασα πρώτη φορά το ukelele είπα: «αυτό με χαρακτηρίζει».Μπορώ να το κουβαλάω παντού, να ταξιδεύω, να καταγράφω τραγουδώντας. Μου αρέσει γιατί μοιάζει γλυκό και αφελές αλλά παράλληλα βγάζει και αυτή την χορευτική και παιχνιδιάρικη διάθεση.

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πως οι επιρροές σου ποικίλουν, από εγχώριες μελωδίες, ήχους που έρχονται από γειτονικές χώρες και φιγούρες που έχουν κάνει καριέρα παγκόσμιες. Σε αγγίζει η σύγκριση;

Δεν βλέπω τη μουσική ανταγωνιστικά. Όταν γίνεται αυθεντικά, ο κάθε ένας δημιουργεί κάτι μοναδικό, γιατί ο κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του μοναδικές εικόνες.

Πόσο εύκολο είναι να δουλεύουν τόσα πολλά άτομα για ένα συγκεκριμένο σκοπό; Υπάρχουν στιγμές που οι απόψεις να αποκλίνουν πολύ η μία από την άλλη, ή βρίσκεστε ως επί το πλείστον σε αρμονία ιδεών;

Τα παιδιά στη μπάντα σέβονται το γεγονός ότι αυτό είναι δημιούργημά μου, η μουσική μου και εκ των πραγμάτων εγώ αποφασίζω. Δεν μπαίνουμε λοιπόν σε τέτοιες διαδικασίες αλλά πάντα ακούω και εμπιστεύομαι τις γνώμες τους. Στην ομάδα μας το κλίμα είναι άψογο.



Πέντε αγαπημένα τραγούδια

Sonic Youth - Teenage Riot :
Είμαι 17 χρονών και είναι σχεδόν άνοιξη.

Red Hot Chili Peppers - Under the Bridge:
Φτάνω στο Λος Άντζελες όπου έχω πάει για σπουδές και ξαφνικά όλη αυτή η μουσική που άκουγα μικρός αποκτά εικόνα.

Μίκης Θεοδωράκης- Δρόμοι Παλιοί:
Από τα παιδικά μου χρόνια, με την ερμηνεία της Μαρίας Φαραντούρη.

Bob Marley - Waiting In Vain :
Μένω στο Νότιο Λονδίνο και περπατάω στη βροχή για το μετρό. Πολλά πρόσωπα, βαριά μάτια.

Velvet Underground - Heroin :
Το ίδιο ψυχεδελικό ταξίδι με το “The End” των Doors, διαφορετικού χρώματος.

DOOMSTARKS ονομάζεται το νέο hip hop project του DOOM (που έχει αφαιρέσει το MF εδώ και καιρό), μαζί με τον Ghostface Killah των Wu-Tang Clan. Κυκλοφορούν το 'Victory Laps' picture disc σε συνεργασία της Nature Sounds records και την Serato. Απο εκεί μας δίνουν το ομώνυμο κομμάτι προς δωρεάν download!

Λίγες μόλις ώρες μετά τον θάνατο της Amy Winehouse και αφού τα πρώτα αλεπάλληλα κύματα πανικού και θλίψης είχαν αρχίσει να ξεσπάνε προς πάσα κατεύθυνση, η M.I.A άφησε ελεύθερο ένα demo που φέρει τον τίτλο '27', το οποίο και εναπόθεσε ως φόρο τιμής στην Winehouse, τονίζοντας τα λίγα της χρόνια, αλλά και το μεγάλο της ταλέντο που δεν κατάφερε να αξιοποιηθεί στο έπακρον.

Το εν λόγω demo, όπως υποστηρίζεi η M.I.A γράφτηκε πριν από το vickileekx mixtape, και μέχρι την στιγμή της ξαφνικής κυκλοφορίας του δεν το είχε μοιραστεί με κανέναν.

To '27' μπορείτε να το ακούσετε εδώ και οι στίχοι του θα έλεγε κανείς πως περιστρέφονται γύρω από την εικόνα της Amy.

(Κέλλυ Παπακωνσταντίνου)

Jay Loot: Το μισό των Loot DJ's που τα τελευταία χρόνια τους ακούμε σε μερικά απο τα πιο σωστά dj sets μαύρης και ηλεκτρονικής μουσικής, στο πρώτο του digital single με τίτλο 'Texaco' στην Ntrop recordings του Leon Segka και σε πιο disco / house ρυθμούς.

Συνέντευξη: Μάνος Νομικός


Πες μας μερικά λόγια για το πρώτο σου single ‘Texaco’ στην Ntrop records αλλά και για την διαδικασία παραγωγής του.

Το single κυκλοφόρησε τον Ιούνιο σε digital μορφή. Πρόκειται για 2 tracks τα οποία είχα δουλέψει παλιότερα, όταν είχα ξεκινήσει να πειραματίζομαι με την παραγωγή μουσικής, μαζί με τον έταιρο Loot, crme1, και στα οποία επανήλθα πρόσφατα με μια διαφορετική ματιά. Θα έλεγα κινούνται σε disco και house ρυθμούς που είναι και τα κυρίως ακούσματά μας τα τελευταία χρόνια και έχουν δουλευτεί σχεδόν εξ ολοκλήρου σε mpc 1000.


Πως και κυκλοφορεί στην Ntrop records του Leon Segka;  Αν και άνθρωποι με διαφορετικό background βλέπω πως με τη μουσική ευθυγραμμίζονται οι πόλοι…

Το διαφορετικό background δεν λέει κάτι από μόνο του. Σαν Loot DJs ασχολούμαστε με την ηλεκτρονική μουσική εδώ και καιρό και εφόσον υπήρξε ενδιαφέρον από τον Leon Segka ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να δείξουμε ένα πρώτο δείγμα της δουλειάς μας σε ένα αξιοσέβαστο label όπως είναι η Ntrop records.


Οι Loot DJ’s τι κάνουν αυτή την περίοδο;

Αυτή την περίοδο, παίρνουμε μέρος σε αρκετές βραδιές σε club και bar της Αθήνας όπως το social grooves με τον Chevy, αλλά παράλληλα έχει δοθεί ιδιαίτερο βάρος στην παραγωγή και φιλοδοξούμε να αρχίσουμε να παρουσιάζουμε περισσότερα αποτελέσματα στο προσεχές μέλλον.




Η ελληνική graffiti σκηνή σε τι επίπεδο βρίσκεται;

Τα τελευταία χρόνια ήταν αρκετά πεσμένη. Οι περισσότεροι "παλιοί" writers είτε είχαν σταματήσει είτε έδιναν το παρών μόνο σε οργανωμένα festival και, σε συνδυασμό με την μη εμφάνιση αρκετών ικανών νέων
writers, είχε σαν αποτέλεσμα να πέσει αισθητά το επίπεδο του graffiti που βλέπαμε στους δρόμους. Αυτό έχει αρχίσει να αλλάζει, στην Αθήνα τουλάχιστον, όπου έχουν εμφανιστεί αρκετοί πολλά υποσχόμενοι
νέοι writers με πολύ καλά skills και όρεξη, ενώ επίσης έχουν επαναδραστηριοποιηθεί και κάποιοι παλιότεροι που έχουν ζωντανέψει τη σκηνή. Αξίζει να αναφέρουμε και τα πολλά βαμμένα τρένα που βλέπουμε να
κυκλοφορούν στην πόλη, γεγονός που μας φέρνει στο νου παλιότερες εποχές.


Ποιοι writers την εκπροσωπούν επάξια;

Θα έλεγα από τους πιο δραστήριους είναι ο poison που συνδυάζει ποιότητα και ποσότητα στα bombs, το 420 crew, o Tones, ο Eron, το OFK crew, GANS crew, HIT crew, οι HEROES φυσικά που, αν και ποτέ δεν είχαν σταματήσει,
βλέπουμε να ξαναμπαίνουν με περισσότερη όρεξη και να ανεβάζουν επίπεδο τη σκηνή της Αθήνας.


Σε επίπεδο μουσικής παραγωγής πως βλέπεις τα πράγματα στην Ελλάδα;

H μουσική παραγωγή στην Ελλάδα πιστεύω είναι σε καλό επίπεδο, χωρίς να έχει κάνει κάποια μεγάλη υπέρβαση. Υπάρχουν παραγωγοί που δουλεύουν χρόνια και έχουν αποκτήσει αναγνώριση και στο εξωτερικό όπως ο Blend με την Castablast αλλά και νεότεροι με πολύ καλές δουλειές. Το internet έχει βοηθήσει πολύ στο να είμαστε up to date με νέες μουσικές τάσεις και επίσης η τεχνολογία που έχει κάνει σχετικά εύκολο το να ξεκινήσει κάποιος με ένα home studio. Με αυτά τα δεδομένα και με την προυπόθεση το ενδιαφέρον από ταλαντούχους ανθρώπους να ασχοληθούν, πιστεύω πως θα δούμε και ακόμα καλύτερες παραγωγές στο μέλλον.


Τι έχει κολλήσει στην playlist σου τελευταία;

Τελευταία τα sets περιλαμβάνουν κυρίως mid-tempo disco-house tracks όπως το "devoted" του Andy Hart, το "if you want me" από cisco cisco στην apersonal music, τις πολύ καλές παραγωγές των the dead rose music company όπως το "Ι love what you do", επίσης re-edits όπως το "Ι' ll be true to you" του 78 edits, το "space talk" από Cuetec.

Το μουσικό περιοδικό Spin δημιούργησε ένα μοναδικό tribute για το κλασικό  ‘Nevermind’ άλμπουμ των Nirvana (που γιορτάζει τα 20α του γενέθλια αυτές τις μέρες). Οι συμμετοχές είναι εξίσου σημαντικές και περιλαμβάνει μάλιστα μερικά από τα αγαπημένα συγκροτήματα του Kurt Cobain όπως οι The Vaselines και Meat Puppets, καθώς και νεότερα  (Surfer Blood, Titus Andronicus, Telekinesis κ.α.). Το άλμπουμ διατίθεται προς δωρεάν download, αρκεί πρώτα να κάνεις Like στη σελίδα του Spin στο Facebook. Το τελευταίο το προσπερνάμε κάπως, αλλά μην τα θέλουμε όλα δικά μας…

Φοβερό νέο video clip απο τους αναγεννημένους Beastie Boys για το κομμάτι 'Don't Play No Game That I Can't Win' μέσα απο το νέο τους 'Hot Sauce Committee Part 2' άλμπουμ. Πάλι ο Spike Jonze βάζει το χεράκι του στη σκηνοθεσία και μετατρέπει τους Beasties σε action figures. Στο κομμάτι συμμετέχει και η Santigold. (Μάνος Νομικός)

{youtubejw width="470"}vhH9Y6q3Hhk{/youtubejw}

Ο έκτος και πολυαναμενόμενος δίσκος της –ίσως- πιο πετυχημένης poppunkμπάντας στην ιστορία του είδους αυτού, μας συστήθηκε προ ολίγων ημερών με το πρώτο του single UpAllNight, το οποίο εκ των πραγμάτων είναι τόσο...Blink.

To‘Neighborhoods’ πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 27 Σεπτεμβρίου από την Geffen και ο Hoppus επέλεξε την τελευταία λέξη της socialnetwork τεχνολογίας για να το κάνει αυτό γνωστό: μα φυσικά το Google+ (να και κάποιος που ξέρει να το χρησιμοποιεί...).

(Κέλλυ Παπακωνσταντίνου)