Platform.gr

H δημιουργική ομάδα του BIOS και οι a:formal παρουσιάζουν τον θρυλικό drum ‘n bass παραγωγό Dom & Roland, που θα εμφανιστεί  στο BIOS για ένα special old school set, θυμίζοντάς μας την χρυσή εποχή του drum ‘n bass, και τους  σκοτεινούς Kryptic Minds, με ένα από τα καλύτερα dubstep άλμπουμ της χρονιάς, σε μια ακόμη μοναδική βραδιά αφιερωμένη στο μπάσο.

Dom & Roland

O Dom & Roland είναι ο Dominic Angas, ένας από τους πιο αυθεντικούς και δημιουργικούς παραγωγούς του drum ‘n bass. Κατάγεται από το Λονδίνο και μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον γεμάτο μουσική, καθώς και οι δύο γονείς του είναι τραγουδιστές όπερας. Έτσι, ο Dom έμαθε να παίζει πολύ καλά πιάνο και τρομπόνι από  νεαρή  ηλικία. Ο μουσικός επαγγελματικός του προσανατολισμός ήρθε πολύ φυσικά, όταν ο παραγωγός και φίλος του Nico Sykes τον παρότρυνε να ασχοληθεί με την μουσική παραγωγή, καθώς το μόνο που χρειαζόταν ήταν ένα sampler και ένας υπολογιστής. Ο Dom επέλεξε έτσι το πρώτο του sampler  να είναι ένα Roland S760 κόντρα στο ρεύμα της εποχής, που ήθελε τον Akai εξοπλισμό πιο δημοφιλή στον μουσικό κόσμο. Το Roland sampler  του αποτέλεσε και έμπνευση για το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο Dom & Roland.
Οι πρώτες του κυκλοφορίες  ήρθαν  το 1994 στην Saigon, τη δισκογραφική του φίλου  του Nico Sykes, και γίνανε σύντομα συνώνυμες με τον σκοτεινό και βιομηχανικό ήχο του techstep drum ‘n bass. Η ποιότητα των παραγωγών του Dom απαιτούσε και τον κατάλληλο τεχνικό εξοπλισμό που φρόντισε να αποκτήσει με ένα στούντιο που έφτιαξε, δανειζόμενος χρήματα για να εξελίξει ακόμη περισσότερο τον ήχο του . Από τότε ακολούθησαν πολυάριθμες κυκλοφορίες και συνεργασίες με καλλιτέχνες όπως ο Ed Rush, ο Trace και ο Optical μεταξύ άλλων.  Στην διάρκεια αυτών των συνεργασιών, ο Dom  δημιούργησε το Tramen break, breakbeat που στην συνέχεια χρησιμοποιήθηκε από  πολλούς καλλιτέχνες της drum ‘n bass σκηνής. Το πρώτο του άλμπουμ με τίτλο Industry κυκλοφόρησε το 1998 από την Moving Shadow και ακολούθησε μια σειρά από κυκλοφορίες EP  όπως το Parasite, το Killa Bullet, το Can’t punish me με τρομερή απήχηση στα κλαμπ της Μεγάλης Βρετανίας  και με αποκορύφωμα ένα remix στο Terrorist που

συμπεριλήφθηκε στο Killa Bites EP το οποίο εξαντλήθηκε την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του! Την περίοδο όλης αυτής της δημοσιότητας του ζητήθηκε να γράψει μουσική για το παιχνίδι Midnight Club για το Playstation 2. Ακολούθησαν άλλα δύο άλμπουμ στην Moving Shadows όταν  ο Dom αποφάσισε να ιδρύσει την δική του δισκογραφική εταιρεία την  Dom & Roland Productiοns.
O Dom εκτός από την μουσική παραγωγή ασχολείται και με την μουσική τεχνολογία, δοκιμάζοντας και εξελίσσοντας μουσικά software και συνεργάζεται με εταιρίες όπως η Native Instruments και η  Sonalksis. Το Νοέμβριο του 2009 κυκλοφόρησε το πέμπτο άλμπουμ του, με τίτλο No Strings Attached, στο οποίο υπάρχουν συνεργασίες με ονόματα όπως ο Amon Tobin, o Νoisia o Hive, o Rob Playford  και με αφορμή του οποίου ο Dom βρίσκεται σε περιοδεία σε μια σειρά από Dj sets με τον δυναμικό και αυθεντικό ήχο του.

http://www.domandroland.com
http://www.myspace.com/domandrolandproductions

Kryptic Minds

Οι Κryptic Minds  είναι ο Si και ο  Leon  από το Λονδίνο που ξεκίνησαν να κάνουν  μουσικές παραγωγές εδώ και 10 χρόνια με προτίμηση στο σκοτεινό και αυθεντικό drum ‘n bass. Το 2009 οι μουσικές τους αναζητήσεις επηρεάζονται από την   έκρηξη της παγκόσμιας σκηνής του dubstep και κυκλοφορούν το One Of Us στην Swamp81, την δισκογραφική εταιρεία του Loefah, μέλος των θρυλικών Digital Mystikz, που μαζί με τον Mala και τον Burial αποτελούν τις βασικές επιρροές των Kryptic Minds στην dubstep πορεία τους. Ο ήχος των Kryptic Minds διατηρεί μια ισορροπία στις εντάσεις και τις αντιθέσεις που κρύβει το dubstep ως μουσική φόρμα, επικεντρώνοντας σε επιμέρους στοιχεία που δημιουργούν  βάθος και μυστήριο.

Το όνομα Κryptic Minds αρχικά το χρησιμοποιούσε μόνο ο Si, όταν όμως εκείνος και ο Leon  αποφάσισαν να συνεργαστούν, χρησιμοποίησαν το Kryptic Minds για να υπογράψουν τις κοινές παραγωγές τους. Έχοντας στο ενεργητικό τους κυκλοφορίες στις σημαντικότερες drum ‘n bass εταιρείες όπως: Penetration, Renegade Hardware, Tech Freak, Freak Recordings και Metalheadz, ιδρύουν το δικό τους label την Defcom Records, αλλά και την Osiris Music δισκογραφικό label το οποίο καλύπτει μια ευρύτερη γκάμα μουσικών ειδών. Στην συνέχεια κυκλοφορούν 27 singles συμπεριλαμβανομένου των Take the Pain away και No Escape, όπως και το ντεμπούτο άλμπουμ τους Lost All Faith το οποίο συμπεριλήφθηκε στην λίστα του  περιοδικού ATM με τα καλύτερα drum ‘n bass άλμπουμ όλων των εποχών. Υποψήφιο καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς για το 2010 στο Dubstepforum.com  είναι, όμως, και το σκοτεινό One Of Us ,μια από τις κυκλοφορίες που ξεχώρισαν  στην dubstep κοινότητα για την ποιότητα του ήχου της.

http://www.myspace.com/krypticminds1

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011
Είσοδος: 10 Ευρώ

Ώρα Προσέλευσης: 23.00

Η Boycott Productions την Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου μας παρουσιάζει στο ανανεωμένο 7 Sins (x-Sin City) τον άγγλο dubstep dj & παραγωγό Cookie Monsta.

O Tony Cook, γνωστός στους dubstep fans ως Cookie Monsta έρχεται από το Nottingham της Αγγλίας για πρώτη φορά στην Αθήνα. Τον τελευταίο χρόνο έχει προκαλέσει ιδιαίτερο θόρυβο γύρω από το όνομα του και ως μέλος του roster της Circus Records (flux puvillion, Slumdogs, Doctor P) δε θα έπρεπε να περιμένετε τίποτα λιγότερο από τεράστια beats, punchy ταμπούρα και βρώμικες μπασογραμμές!

Μαζί του, πριν και μετά η ομάδα των Fresh Things First. Οι Narel, Jeph1 & Circo Inverso εκτός αποτον Cookie Monsta υποδέχονται και το νέο μέλος της ομάδας τους τον Θεσσαλονικιό dj Red. Γνωστοί από την παρουσία τους σε gigs σε Αθήνα και επαρχία, έρχονται ανανεωμένοι στην πρώτη τους εμφάνιση για το νέο έτος!

Την Παρασκευή 28 Ιανουαρίου στο ΤΩΡΑ Κ44 (Κωνσταντινουπόλεως 44, Γκάζι), ο Blue Lagoon, resident του Κορμοράνου και ανεξάρτητος dj, συμμετέχει μαζί με άλλους εννιά djs στο πρώτo επεισόδιο ενός κανούριου ομαδικού πάρτι με τίτλο εργασίας "Together We Can!".

ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΚΑΥΤΟ ΟΜΑΔΙΚΟ ΠΑΡΤΥ

JIMMY JIB
ESPEEKAY
SALLY SPEKTRA (DJ GIRL, D:TEK & TAREQ)
LEGAL TENDER & DAVID TV
BLUE LAGOON
CONSTANT DICE
BAD SPENCER

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011
ΤΩΡΑ Κ44 // ΕΝΑΡΞΗ ΣΤΙΣ 23:00
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Λίγο πριν την εμφάνισή του στην Αθήνα, ο καλύτερος hip hop και freestyle DJ και promoter του Λονδίνου, μίλησε στο Platform... Για να δούμε τί είπε στο Μάνο Νομικό...

Hello Spin! Καλή χρονιά! Πως ήταν το 2010 για εσένα;

Καλή χρονιά και σε εσάς. Καλά ήταν το 2010 γενικά. Είχα μερικά προσωπικά θέματα στην αρχή της χρονιάς αλλά αυτά μου έδωσαν μεγαλύτερη δύναμη και αποφασιστικότητα. Αυτό φαίνεται πως μου βγαίνει σε καλό τώρα.

Αγαπημένα άλμπουμ για το 2010;

Ίσως το άλμπουμ του Aloe Blacc στην Stones Throw και το ‘Suite For Ma Dukes’ στην Mochilla. Και τα δύο φοβερά!

Είναι δύσκολο να είσαι DJ και promoter μαζί ή πιο εύκολο αφού γνωρίζεις και τους δύο κόσμους;

Όχι τόσο δύσκολο. Μου αρέσει αυτή η ισορροπία και το γεγονός ότι καταλαβαίνω και τις δύο πλευρές του παιχνιδιού.

Πες μας μερικά λόγια για τις βραδιές ‘The Doctor’s Orders’. Πότε ξεκίνησαν και τι έχεις να θυμάσαι περισσότερο από αυτές;

Ξεκινήσαμε τις βραδιές ‘The Doctor’s Orders’ πριν 5 ½ χρόνια περίπου, αν και με άλλα ονόματα έτρεχα και διάφορα άλλα πάρτι εδώ και εκεί. Η ιδέα ήταν να φέρουμε τα αληθινά hip hop parties πίσω στο Λονδίνο. Η έμφαση πάντα στο πάρτι! Δεν είμαστε εδώ για ανθρώπους που απλά θέλουν να το παίξουν cool και να αράζουν. Θα κουνήσετε τον κώλο σας θέλετε δεν θέλετε!
Στα highlights σίγουρα η γνωριμία μας με πολλούς ωραίους ανθρώπους μέσα από τα πάρτι και η δημιουργία πολλών φίλων.

Πώς είναι η Αγγλική hip hop και funk/soul σκηνή τελευταία; Πάντα θα ξεπετάγονται σοβαρά νέα σχήματα, ε ;

Η Αγγλική σκηνή είναι αρκετά υγιής γενικότερα. Δεν υποστηρίζεται όπως χρειάζεται και θα ήθελα να δω. Υπάρχουν και πολλοί κακοί καλλιτέχνες όσο και καλοί βέβαια, αλλά γενικά πάμε μια χαρά.

Parties στο Λονδίνο; Ποια τα αγαπημένα σου;

Πάντα έχω την ίδια απάντηση στην ερώτηση. Έπαιξα DJ στα 60α γενέθλια του πατέρα μου και ήταν φοβερά! Δεν έπαιξα ούτε ένα δίσκο που θα έπαιζα σε νορμάλ συνθήκες αλλά ήμουν μεθυσμένος και με φίλους και την οικογένεια δίπλα μου. Μοναδικά!
Στο πιο σοβαρό επίπεδο, τα tribute parties στον J Dilla που κάνουμε κάθε χρόνο είναι φανταστικά, όπως και τα περσινά πολύ επιτυχημένα shows με τον ?uestlove, Just Blaze και Alchemist!

Ποια είναι τα στοιχεία για ένα επιτυχημένο πάρτι;

Πολύ καλή μουσική και ηχοσύστημα, ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι, ανοιχτός χώρος για χορό και πολύ ποτό! Και τον Spin Doctor πίσω από τα decks φυσικά!

Ετοιμαστείτε για το πρώτο μεγάλο πάρτι του 2011 με τη σφραγίδα των Λονδρέζικων Doctor’s Orders nights!

Από τις πρώιμες Σαββατιάτικες πρωινές εξορμήσεις για 45άρια μέχρι τα σημερινά γεμάτα από κόσμο club nights, το πάθος του DJ Spin Doctor (Rod Gilmore) για τη μουσική  παραμένει αναλλοίωτο. Τα πάντα άλλαξαν όταν το ’88 η αδελφή του έφερε στο σπίτι τους μια κόπια από το ‘License To Ill’ των Beastie Boys. Εκεί άκουσε bits από μουσική soul και rock με ένα νέο διαφορετικό τρόπο. Εκεί ανακάλυψε και τη hip hop μουσική.

Τα πρώτα χρόνια με το Sativa Sound System σε όποιο μικρό club τους χωρούσε μέχρι τις τωρινές SoulBrew και Legendary Funkin’ Pussy Sound Squad βραδιές, είναι φανερό ότι στην Αγγλία ο Spin Doctor έχει ‘το άγγιγμα του Μίδα’ όταν μιλάμε για πάρτι! Με τον Spin Doctor στα decks να περιμένεις τα πάντα από hip hop, classic funk, rare groove και house.

Πέραν των δικών του club nights όπως το διάσημο The Doctor’s Orders και Life & Soul, μηνιαία residencies σε clubs όπως Ministry of Sound και Plan B, μπορείς να πετύχεις τον Spin Doctor να παίζει στα πιο απίθανα μέρη και χώρες, από την Τουρκία μέχρι τον Καναδά.

Μερικά από τα ονόματα που έχει παίξει μαζί περιλαμβάνουν τους De La Soul, DJ Cash Money, DJ Babu, DJ Kool Herc, Afrika Bambaataa, Norman Jay, Jazzie B, DJ Shadow και πολλοί  άλλοι, ενώ και σαν promoter φέρνει στην Αγγλία ότι καλύτερο έχει να παρουσιάσει η παγκόσμια hip hop και urban κοινότητα με άπειρα σημαντικά bookings τα τελευταία χρόνια (CL Smooth, Keith Murray, Beat Junkies, DJ Spinna, Bobbito Garcia, The Nextmen, DJ Vadim, EPMD, ?uestlove).

Let the doc spin!

THE DOCTOR’S ORDERS LAND IN ATHENS!
QNQ PRODUCTIONS & NEIGHBORHOOD present:
SPIN DOCTOR (London, UK)
Guests: A Tall Guy, Atari + more

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου
K44 ΤΩΡΑ, Κωνσταντινουπόλεως 44, Αθήνα (Μετρό Κεραμεικός)
Είσοδος Ελεύθερη – 22.30

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να αντιπαθήσεις τον Kanye West. Η υπερφίαλη προσωπικότητά του. Η αέναη υπεροψία του. Οι βλακείες του με την Taylor Swift στα VMAs. Η αυτοανάδειξή του σε κάποιου είδους εκπρόσωπο τύπου του καταπιεσμένου μαύρου Αμερικανού. Κάτι όμως που δεν μπορείς να αμφισβητήσεις είναι η ικανότητά του να δημιουργεί τραγούδια ποιοτικά μα και με τη δύναμη να μιλήσουν σε ένα μαζικότερο κοινό από αυτό του hip hop. Βέβαια με το 808s & Heartbreaks έκανε πολλούς να πουν «πάει το ’χασε» –και δεν εννοούσαν μόνο το ταλέντο, αλλά και το μυαλό του. Αλλά, όπως αποδεικνύει το My Dark Beautiful Twisted Fantasy, ο Kanye West επέστρεψε αποφασισμένος να διαψεύσει τους αμφισβητίες.

Η ιστορία ξεκίνησε τον Αύγουστο, με τα G.O.O.D. Fridays. Κάθε Παρασκευή, λοιπόν, από το επίσημο site του καλλιτέχνη κυκλοφορούσε και από ένα καινούργιο τραγούδι. Και, παναθεμά τα, δεν σε προδιαθέτανε καθόλου για θάψιμο. Αντιθέτως τα διέκρινε –πλην της αναμενόμενης εξαιρετικής παραγωγής και των πολλών καλεσμένων– η συνθετική έμπνευση, οι φρέσκιες ιδέες, και το κυριότερο, ωραίες μελωδίες. Από αυτά κάποια μπήκανε τελικά στο My Dark Beautiful Twisted Fantasy ενώ άλλα μείνανε εκτός. Απορίας άξιο βέβαια το γιατί δεν συμπεριελήφθησαν κομμάτια σαν τα “Christian Dior Denim Flow” και “Chain Heavy” ενώ αντιθέτως βρίσκουμε στο tracklist το “Lost In The World” (για παράδειγμα). Αν και η συμμετοχή του Bon Iver στο τελευταίο σε κάνει να υποψιαστείς για ένα ακόμα άνοιγμα προς το indie ακροατήριο…

Πάντως, οι παραφωνίες στο άλμπουμ είναι πραγματικά ελάχιστες. Ίσα-ίσα που, από την αρχή κιόλας, ο Kanye West σε βουτάει από το μαλλί και δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα. Μια αφήγηση σαν από παραμύθι ξεκινάει το “Dark Fantasy” με τα samples από Mike Oldfield, οδηγώντας σε ένα εθιστικότατο beat, με κερασάκι στην τούρτα την εναλλαγή κουπλέ και ρεφρέν, με τα γλυκερά φωνητικά και τον ήχο του πιάνου. Το “Gorgeous” στη συνέχεια –με Kid Kudi και Raekwon μα τον Chef να κάνει τη διαφορά– διαθέτει κάτι από το ύφος του No I.D. στις πρόσφατες παραγωγές του με τις σαμπλαρισμένες κιθάρες και διόλου τυχαία: πρόκειται για δική του σύνθεση, όπως πιστοποιούν τα credits. Το sample από το “21st Century Schizoid Man” των King Crimson στο “Power” έχει ήδη συζητηθεί αρκετά (καθώς ήταν από τα πρώτα νέα κομμάτια που ακούστηκαν στα G.O.O.D. Fridays), αξίζει όμως να προσέξετε και το drum break, το οποίο στέλνει το κεφάλι κατευθείαν για ρυθμικό κούνημα. Αμέσως έπειτα βρίσκουμε το καλύτερο ίσως τραγούδι του δίσκου, το “All Of The Lights”, με πάνω από 8 συμμετοχές να το κοσμούν –με σημαντικότερη αυτή της Rihanna– όσο από πίσω σε σφυροκοπεί μια λούπα που παραπέμπει ευθέως σε jungle beats των αρχών των 1990s. Όχι δηλαδή ότι υστερεί κατά πολύ και το “Monster” που ακολουθεί, όπου ναι μεν ο Jay-Z αποτελεί το μεγάλο όνομα, αλλά την παράσταση κλέβει η Nicki Minaj με το (χαλαρά) καλύτερο verse που έχει ποτέ της ραπάρει.

Κάπου εκεί οι τόνοι πέφτουν, με μια τριάδα τραγουδιών που χρησιμοποιούν πιο ενδοσκοπικά οργανικά μέρη: τo “So Appalled” περιέχει λαχταριστά samples από Manfred Mann’s Earth Band, το “Devil In A Blue Dress” είναι μια κλασική Kanye West στιγμή που θα μπορούσε να βρίσκεται σε ένα από τα δυο πρώτα του άλμπουμ, ενώ το “Runaway” αποτελεί ακόμα μία κορυφή του δίσκου: το πιάνο προκαλεί το συναίσθημα, ενώ παράλληλα το μπάσο με τα κρουστά παρέχουν μια ρυθμική ραχοκοκκαλιά πάνω στην οποία και χτίζεται η επιτυχία του τραγουδιού. Το στιχουργικό περιεχόμενο βέβαια μόνο συναισθηματικό δεν είναι, αφού ο West εκτοξεύει τα βέλη του σε όλους όσους τον πρόδωσαν. Στο “Hell Of A Life” πάλι συναντάμε ηλεκτρονικές αποκλείσεις, ενώ στο “Blame Game” o John Legend πραγματικά απογειώνει ένα ούτως ή άλλως υπέροχο τραγούδι. Για το κλείσιμο, το “Who Will Survive In America” λειτουργεί σαν αποχαιρετισμός με διδακτικό χαρακτήρα.

Το ότι στο μεγαλύτερο μέρος του My Dark Beautiful Twisted Fantasy ο Kanye West αποφάσισε να παραδώσει τα σκήπτρα των συνθέσεων σε άλλους φαίνεται πως έκανε καλό στο τελικό αποτέλεσμα. Υπάρχει βέβαια μια έλλειψη συνοχής, καθώς τα τραγούδια ηχούν σαν συρραφές από διαφορετικά sessions και όχι σαν τμήματα ενός άλμπουμ που ακούγεται από την αρχή ως το τέλος. Όμως, με τη συνολική ποιότητα της μουσικής να βρίσκεται σε τόσο υψηλό επίπεδο, κάτι τέτοιο έχει τελικά μικρή σημασία. Κάτι που επίσης αποδεικνύεται υπερεκτιμημένο, είναι τα verses του Kanye West. Πολλοί τείνουν να τον αποθεώσουν για ό,τι κι αν ξεστομίσει –για παράδειγμα εδώ ραπάρει τον Αλλάχ με την… Prada. Αυτό και άλλα παρόμοια (και χειρότερα) στιχάκια ορισμένα ξένα μουσικά μέσα τα θεωρούν ένδειξη ευφυούς στιχοπλοκίας. Που να ακούγανε δηλαδή και Immortal Technique όλοι αυτοί οι ευκόλως ενθουσιώδεις «κριτικοί»…

Συμπερασματικά, το My Dark Beautiful Twisted Fantasy ούτε ο καλύτερος δίσκος του 2010 είναι (παρεμπιπτόντως, απαράδεκτο το 10άρι του Pitchfork), ούτε καν ο καλύτερος hip hop δίσκος αυτής της χρονιάς για να είμαστε ειλικρινείς. Επίσης ο Kanye West δεν είναι ο MC της επαγγελίας και φυσικά έχει πολλά στραβά σαν περσόνα, το οποίο φαίνεται και στους στίχους του. Εντούτοις διαθέτει γούστο, έξυπνες ατάκες, μια ικανότητα να σε γοητεύει με τα κομμάτια του και φυσικά μια τελειομανία η οποία τον έχει οδηγήσει στο να κυκλοφορεί προϊόντα υψηλής ποιότητας. Εκεί λοιπόν εμπίπτει και το συγκεκριμένο άλμπουμ, που ακούγεται χωρίς skips, χωρίς κανένα σύμπτωμα «ένοχης απόλαυσης» και κατακτά με ευκολία την επιστροφή σου σε αυτό για περαιτέρω ακροάσεις. Αποτελεί ένα πολύ καλό δείγμα γραφής του σύγχρονου hip hop –αλλά και pop πλέον– ήχου. Και ως τέτοιο οφείλει να ακουστεί από την πλειοψηφία των φίλων της σύγχρονης μουσικής.

Artist: Kanye West
Album: My Dark Beautiful Twisted Fantasy
Label Roc-A-Fella/Def Jam
Είδος R&B, Hip-hop 
Κείμενο: Τάσος Μαγιόπουλος / Avopolis

Οι μόνες «ταμπέλες» που έχουν ακόμα κάποιο νόημα στη μουσική είναι ίσως όσες έχουν να κάνουν με τον τόπο προέλευσής της. Ως ένας τρόπος δηλαδή να προσανατολιστούμε μουσικά, να οριοθετήσουμε έναν ήχο. Στην περίπτωση πάντως της φωνητικής παράστασης «Είναι τρέλα το a capella», τα όρια απλά δεν υπάρχουν!

Πέμπτη βράδυ στο παρά λίγο γεμάτο θέατρο του πολυχώρου Aθηναϊς, οι 7 μουσικοί-βοκαλίστες ξεκίνησαν ένα ταξίδι στη μουσική το οποίο έρχεται... από παντού! Οι Σανάδες με τους Word Of Mouth έπαιξαν –μόνο με τις φωνές τους– μουσική από την Αθήνα του 1950 και του 1960, από τη Νέα Ορλεάνη, από τη Βουλγαρία, τη Θράκη, την Κρήτη, την Αλβανία, το Μεξικό, τη Γαλλία, έπαιξαν ένα spiritual, ένα τσιγγάνικο από τη Μακεδονία, ένα της Τσανακλίδου και επίσης… έπαιξαν και λίγο μπάσκετ!

Ακούγεται σαν ανέκδοτο, αλλά δεν είναι... Σε κάτι λιγότερο από δύο ώρες, ακούσαμε μουσική απ’ όλο τον πλανήτη. Περάσαμε από τον Dr. John στη Llorona (δανεισμένη από την ατμοσφαιρική version της Lila Downs), περάσαμε από τη Δράμα και τη Θράκη, ακούσαμε ένα σπαρακτικό ριζίτικο αλλά κι ένα κεφάτο “Γυφτάκι” (από το Μαμά Γερνάω της Τάνιας Τσανακλίδου). Γελάσαμε με τον συνδυασμό beatboxing, παντομίμας και lip sync στο υστερικό “Kiss” του Prince. Πήγαμε στην Πόλη για τον “Καϊξή” και επιστρέψαμε για το μεγάλο φινάλε, με τη «σούπερ σταρ» να τραγουδά Απόστολο Καλδάρα!

Τα κάθε σχήμα έχει τη δική του πορεία, οι Σανάδες στις φωνητικές ακροβασίες και οι Word Of Mouth στο hip hop. Στο a capella όμως έχουν γίνει ένα και έχουν καταφέρει να στήσουν ένα δικό τους σύμπαν. Όταν το beatboxing ακούγεται τόσο φυσικό και αβίαστο πάνω σε ένα θρακιώτικο παραδοσιακό τραγούδι, ε τότε κάτι συμβαίνει εδώ. Κάτι πολύ καλό.

Η παράσταση «Είναι τρέλα το A Capella» θα βρίσκεται στην Αθηναϊδα για μερικές Πέμπτες ακόμα... Εμείς το συνιστούμε ανεπιφύλακτα και περιμένουμε τη συνέχεια του –ήδη πετυχημένου– πειράματος.

Κείμενο: Νίκος Ζαραγκουδάκης / avopolis.gr
Φωτογραφίες: Νίκος Z
Χώρος: Αθηναϊς

Η ιστορία του hip hop των μεσοδυτικών πολιτειών θυμίζει παραμύθι με άσχημο τέλος. Ιδίως για την κλίκα των MHz από την οποία προέρχεται και τούτος εδώ ο ράπερ. Η Rawkus και η Def Jux διαλύθηκαν εις τα εξόν συνετέθησαν, ο Camu Tao μας άφησε χρόνους και μόνο ο RJD2 συνέχισε μια πορεία στο ορχηστρικό (και μη) μετερίζι, συνοψίζοντας το ταλέντο όλης εκείνης της παλιοπαρέας από το Κολόμπο του Οχάιο.

Ήγγικεν η ώρα όμως και για τον Copywrite. Ο οποίος ανέκαθεν συγκέντρωνε πάνω του όλες τις αρετές ενός MC ικανού να σε λιώσει στο 16άρι του, αλλά και όλη την αλτερνατίβα του Κλίβελαντ και του Κολόμπο. Είναι σκεπτόμενος. Τιτλοφορεί τον δίσκο του ως το χρονικό της ζωής του (ονομάζεται όντως Peter Nelson). Και δεν είναι ο μέσος λευκός ράπερ που ονειρεύεται να γίνει ο νέος Eminem ή να παίξει στα μοτίβα των Atmosphere. Βάζει στο project του πάθος, ερμηνεία, τον Illmind, τον Khrysis και τον παλιόφιλο RJD2, καθώς κι ένα κάρο ταλαντούχα «λοκάλια» από τα μέρη του, ώστε να φτιάξει ένα άλμπουμ που ακούγεται χωρίς το παραμικρό skip. Και μιλάμε για είκοσι κομμάτια εδώ, όχι αστεία…

Επιπλέον, όταν στον δεύτερο δίσκο σου εξερευνάς στιχουργικά μοτίβα τα οποία δεν μηρυκάζουν το πόσο ουάου είσαι μα εδράζονται σε προσωπικές εξομολογήσεις και όταν στο πλευρό σου στέκεται ο Sean Price, οι Dilated Peoples, ο Crooked I και ο MF Grimm, καθίσταται ηλίου φαεινότερο ότι το κατέχεις το ρημάδι. Και ότι όλες αυτές οι καλλιτεχνικές συνεργασίες υπήρξαν απότοκο ερμηνευτικής και αισθητικής σύμπραξης, παρά κράχτες –κάτι που όλο και περισσότερο συμβαίνει σε ανεξάρτητες δουλειές στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Στα συν του δίσκου ότι δημιουργείται και συναισθηματική φόρτιση, μιας και ο Camu Tao έχει δώσει μια παραγωγή, ενώ ακούγονται επίσης πολλά verses του.

Στο Life And Times Of Peter Nelson του Copywrite συνυπάρχουν όλα τα είδη hip hop, με τον αισθητικό πήχη τοποθετημένο ψηλά και με ροή ενιαία, που δεν αφήνει χώρο για φιλεράκια. Ξεχωρίζουν το παλιομοδίτικο posse cut του “Bills”, με το σπουδαίο δείγμα από τους Counts –όπου παρελαύνουν όλοι οι MHz (Camu Tao, Tage Future, RJD2 & Jakki Da Motormouth)– το εξομολογητικό “Forever & A Day”, η κλασική «μπανγκεριά» “Best In Show”, αλλά και πιο προσωπικές στιγμές, όπως το “Mother May I” και το “Wish You Were Here”, όπου ο Copywrite μιλάει για τον χαμό του Camu Tao, μέχρι και για τη δραματική οικογενειακή του κατάσταση.

To ότι ο Copywrite θα έβγαζε έναν από τους πιο ολοκληρωμένους δίσκους της χρονιάς για το ανεξάρτητο hip hop δεν το περίμενε κανείς (ούτε ο γράφοντας). Το ότι θα συνταίριαζε όμως επιτυχημένα μια ολοκληρωμένη μουσική παραγωγή και ερμηνεία σε άλμπουμ του ήταν κάτι που όχι μόνο συζητιόταν έντονα, αλλά και θεωρούνταν αναμενόμενο –εξαιτίας τόσο του ταλέντου του, όσο και της αδιάλειπτης παρουσίας του όλα αυτά τα χρόνια. Τα κατάφερε λοιπόν και μάλιστα στον δεύτερο μόλις δίσκο του. Φέτος η σημαία του midwest hip hop κρατήθηκε ψηλά…
 
Artist: Copywrite
Title: The Life And Times Of Peter Nelson
Label Man Bites Dog (11/2010)
Είδος R&B, Hip-hop 
Κείμενο Γιάννης "Πίκπας" Ιωάννου