Οι πέντε κορυφαίες ταινίες του σύγχρονου Χίτσκοκ


Με τον αδίστακτο «Killer» του Michael Fassbender να κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βενετίας, ο David Fincher επιστρέφει σε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα: Ο σκηνοθέτης από το Κολοράντο έγινε γνωστός για τα εξονυχιστικά λεπτομερή και καλοκουρδισμένα θρίλερ του, αποτελώντας έναν από τους πιο ποιοτικά σταθερούς δημιουργούς του σύγχρονου Χόλιγουντ. Και μπορεί να έχει δοκιμάσει πολλά διαφορετικά είδη, ο Fincher επιστρέφει όμως πάντα στις σκοτεινές αστυνομικές ιστορίες και τους αδίστακτους δολοφόνους, πλημμυρίζοντας τα φιλμ του με νουάρ στιλιζάρισμα, γκρίζες παλέτες, παρανοϊκά βλέμματα και Χιτσκοκική αγωνία. Η φιλμογραφία του Fincher αποτελείται σχεδόν ανεξαιρέτως από αριστουργήματα -και εμείς, επιλέγουμε τα αγαπημένα μας!

Zodiac (2007)

Φυσικά, δε θα μπορούσαμε να μην ξεκινήσουμε από ένα θεοσκότεινο ψυχολογικό θρίλερ: Το αγαπημένο genre του Fincher είναι το καταϊδρωμένο αστυνομικό μυστήριο, ένα αγωνιώδες παιχνίδι υπεροχής ανάμεσα σε έναν αποφασισμένο ερευνητή και έναν αδίστακτο κατά συρροή δολοφόνο. Συγκεκριμένα στο «Zodiac» του 2007, ο Fincher επιστρέφει στη δεκαετία του '70, για να μας διηγηθεί μία από τις πιο μυστηριώδεις, άλυτες αστυνομικές υποθέσεις του αιώνα, με τους Mark Ruffalo, Jake Gyllenhaal και Robert Downey Jr. στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

The Curious Case of Benjamin Button (2008)

Μπορεί ο Fincher να λατρεύει τους δολοφόνους, αυτό όμως δε σημαίνει πως δυσκολεύεται να κατασκευάσει ένα ευαίσθητο δραματικό φιλμ: Το τρις-οσκαρικό «Curious Case of Benjamin Button» με τον Brad Pitt μας διηγείται την ιστορία ενός ανθρώπου που γερνάει ανάποδα, σε μια αλληγορική τραγωδία που, εκ πρώτης όψεως, πάει κόντρα στο ύφος του Αμερικάνου δημιουργού. Παρ' όλα αυτά, ο Fincher συνδυάζει εδώ άψογα την χαρακτηριστικά υποτονική αισθητική του με την αγάπη του για τις νέες τεχνολογίες (το «Benjamin Button» άφησε ιστορία για τα επαναστατικά ειδικά εφφέ), παραδίδοντάς μας ένα αναπάντεχα συγκινητικό, απύθμενα ατμοσφαιρικό δράμα εποχής. 

The Social Network (2010)

Το πάντρεμα του David Fincher με τον σεναριογράφο Aaron Sorkin είναι πραγματικά παραδεισένιο, και το αποτέλεσμα είναι αν μη τι άλλο συναρπαστικό: Ο Sorkin παραδίδει ένα σενάριο γεμάτο με (τι άλλο;) διαλόγους σε ρυθμό πολυβόλου, είναι όμως η σκηνοθεσία του Fincher που εκτοξεύει το Social Network στην κορυφή. Γραμμένο σαν ξέφρενη βιογραφία αλλά σκηνοθετημένο υποτονικά και άχρωμα σαν παρακμιακό νουάρ, το Social Network δεν προσπαθεί να μας μεθύσει με την επιτυχία των πρωταγωνιστών του, αλλά να μας αποκαλύψει τη συναισθηματική τους παρακμή. Tα τρυφηλά πάρτι, τα απύθμενα πλούτη, το σεξ και τα ναρκωτικά φαντάζουν εδώ ανούσια και ψυχρά, σε μία από τις πιο ιδιαίτερες βιογραφικές ταινίες του 21ου αιώνα.

Se7en (1995)

Το «Se7en» αποτελεί, όχι μόνο το κορυφαίο αστυνομικό θρίλερ του David Fincher, αλλά και το εμβληματικότερο κυνήγι δολοφόνου που έχουμε δει ποτέ στη μεγάλη οθόνη: Brad Pitt και Morgan Freeman μπλέκονται σε ένα φρικαλέο παιχνίδι βίας, που κορυφώνεται σε μία από τις πιο αδυσώπητα αξέχαστες σκηνές του σύγχρονου κινηματογράφου.

Fight Club (1999)

Μπορεί τα κινηματογραφικά skills του Fincher να έχουν βελτιωθεί αδιαμφισβήτητα από τότε, το Fight Club ωστόσο παραμένει, με διαφορά, το πιο εμβληματικό του φιλμ. Σε έναν γλοιώδη, βρωμερό και τρισάθλιο κόσμο, ο άυπνος αφηγητής του Edward Norton συνάπτει μια ξέφρενη φιλία με τον μυστηριώδη Tyler Durden -ξεκινώντας έτσι ένα ριψοκίνδυνο ταξίδι στον υπόκοσμο της πόλης, και ξεμπροστιάζοντας την τοξική αρρενωπότητα, την καπιταλιστική δυστοπία και την αφόρητη απελπισία της σύγχρονης ζωής.