Η Λάμψη με τον Τζακ Νίκολσον, Η Απειλή, το οσκαρικό Misery και άλλες ταινίες τρόμου που θα σας παγώσουν το αίμα.


Φτιάξτε ζεστό τσάι, αράξτε στον καναπέ με μία κουβέρτα στα πόδια και απολαύστε κάποιες από τις καλύτερες και πιο «παγωμένες» ταινίες τρόμου. Κρύο είναι, θα περάσει.



Η Απειλή (1982)

Πιο παγωμένη, πεθαίνεις. Η ταινία «Η Απειλή» (“The Thing») του John Carpenter άφησε εποχή στην επιστημονική φαντασία και τον τρόμο και ακόμα και σήμερα βλέπεται με τεράστιο ενδιαφέρον. Κάθε φορά, εγκλωβίζεσαι ξανά και ξανά σε έναν παγωμένο λαβύρινθο που δεν μπορείς να ξεφύγεις. Φοβερός ο Kurt Russell στο ρόλο ενός πιλότου ελικοπτέρου που μαζί με το προσωπικό μίας απομονωμένης επιστημονικής βάσης στην Ανταρκτική νιώθουν την απειλή ενός εξωγήινου πλάσματος που αλλάζει μορφές.



Η Λάμψη (1980)

Η αριστουργηματική ταινία του Stanley Kubrick σε καλεί σε ένα παράξενο ταξίδι στον τρόμο και το παράξενο. Ένας συγγραφέας, ο Jack Nicholson σε έναν από τους καλύτερους ρόλους της καριέρας του, μαζί με την οικογένειά του (μοναδική και η Shelley Duvall), αναλαμβάνει τη θέση συντηρητή στο - κλειστό κατά τη χειμερινή και χιονισμένη περίοδο -  ξενοδοχείο Overlook. Μόνο που σύντομα αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι μόνοι στο ξενοδοχείο. Ή όλα είναι παιχνίδια του μυαλού; Δεν μπορούν να φύγουν, το χιόνι τους κρατάει “δέσμιους” μέσα στο ξενοδοχείο.



Misery (1990)

Ένας διάσημος συγγραφέας ρομαντικών βιβλίων (James Caan) έχει ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα βαθιά μέσα στη νύχτα στο Κολοράντο, τραυματίζεται και σώζεται από μία γυναίκα (Kathy Bates), μία νοσοκόμα που αποδεικνύεται ότι είναι και μεγάλη fan των έργων του. Τον φροντίζει στο σπίτι της μέχρι να περάσει η κακοκαιρία αλλά σύντομα ο συγγραφέας αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται φυλακισμένος της και δεν μπορεί να αποδράσει. Μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου του Stephen King, το "Misery” είναι ένας πραγματικός εφιάλτης που παγώνει τα κόκκαλα. Η Kathy Bates δικαίως σήκωσε το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της.



Άσε το Κακό να Μπει (2008)

16 χρόνια από την κυκλοφορία του, ακόμα θυμάμαι να βλέπω αποσβολωμένος το σουηδικό βαμπιρικό φιλμ «Άσε το Κακό να Μπει» σε κάποια αίθουσα μικρού τοπικού κινηματογράφου. Ακόμα και σήμερα, θεωρώ το φιλμ του Τομ Άλφρεντσον σαν μία από τις καλύτερες ταινίες τρόμου όλων των εποχών και μία διαφορετική ιστορία αγάπης. Είναι η ιστορία του 12χρονου Oskar που μένει σε ένα προάστιο της χιονισμένης Στοκχόλμης του ’80 και αποκτά μία ιδιαίτερα σχέση με ένα παράξενο κορίτσι, την Eli. Δύο χρόνια μετά, κυκλοφόρησε ένα πολύ ενδιαφέρον αμερικανικό remake αλλά τίποτα σαν το αυθεντικό.

 

Frozen (2010)

Το «Frozen» - μην το μπερδέψετε με την ταινία κινουμένων σχεδίων -  κυκλοφόρησε το 2010 και μας πάγωσε το αίμα. Είναι μία ιστορία επιβίωσης και τρόμου, όταν τρεις σκιέρ εγκλωβίζονται ψηλά σε έναν αναβατήρα, με το χιονοδρομικό κέντρο να κλείνει λόγω επερχόμενων  ακραίων καιρικών φαινομένων. Οι χειριστές των αναβατήρων ξεχνάνε τους τρεις νέους, το θέρετρο αδειάζει από κόσμο και προσωπικό και ο χρόνος μετράει αντίστροφα για αυτούς. Πρέπει να βρουν λύση. Δε θα θέλατε να βρεθείτε στη θέση τους.

 

The White Buffalo (1977)

Δεν μπορείς να κατατάξεις το “The White Buffalo” (με τον εμπνευσμένο για την εποχή ελληνικό τίτλο “Ο Σκληροτράχηλος») στις ταινίες τρόμου αλλά πιάνεσαι πολλές φορές να τρομάζεις και να εγκλωβίζεσαι στο χειμερινό τοπίο. Με πρωταγωνιστή τον μεγάλο Charles Bronson, περιπλανιέται σαν Wild Bill Hickok στη χιονισμένη Άγρια Δύση του 1874, μαζί με τον Crazy Horse της φυλής Lakota, προς την αναζήτηση ενός μεγάλου λευκού βούβαλου που στοιχειώνει τα όνειρά του και είναι υπεύθυνος για το θάνατο της κόρης του Crazy Horse.