Μία σειρά συνεντεύξεων με Έλληνες street artists. O Δημήτρης Κολέτσης ή αλλιώς Mitts δίνει χρώμα και αέρα αισιοδοξίας στους δρόμους και ΚΑΦΑΟ της πόλης.


«Τα μηνύματά μου έχουν ένα θετικό πρόσημο, έναν αέρα αισιοδοξίας και αυτό γιατί δεν μου αρέσει «να κλαίω πάνω από το χυμένο γάλα». Αυτό που λείπει από τον κόσμο που βλέπω εγώ γύρω μου είναι χαρά των παιδικών μας χρόνων. Και όπως λέει και ένα ρητό «οι απαισιόδοξοι μπορεί να ξέρουν κάτι παραπάνω, αλλά ο κόσμος προχωράει με τους αισιόδοξους!» μας λέει ο street artist Δημήτρης Κολέτσης, με τα έργα του από κιμωλία να ομορφαίνουν τους δρόμους της Αθήνας.

Ναι, τους δρόμους, εκεί που περπατάμε και περιπλανιόμαστε ή παρατηρούμε από το μπαλκόνι του σπιτιού μας, μπορεί να δούμε κάτι που θα μας φτιάξει τη μέρα. Αυτό βλέπω μέσα στα έργα-μηνύματα του Δημήτρη Κολέτση, η street art μπορεί να είναι μαχητική, πολιτική, ένας καθρέπτης της κοινωνίας, ταυτόχρονα μπορεί να μεταδώσει θετικά μηνύματα, να φέρει ένα χαμόγελο στο πρόσωπο και να μας ενθαρρύνει να μη τα παρατάμε ποτέ.

Ο Δημήτρης Κολέτσης aka Mitts μίλησε στο Platform για τα έργα του από κιμωλία, την εφήμερη τέχνη και τον δημόσιο χώρο.



Πώς γεννήθηκε η ιδέα ή και η ανάγκη ο δρόμος να γίνει ο δικός σου δημιουργικός καμβάς;

Δεν υπήρξε ακριβώς μια συγκεκριμένη ιδέα, απλά σαν παιδί μεγάλωσα και έπαιξα σε δρόμους και αλάνες- και αυτό το παιχνίδι συνεχίστηκε και συνεχίζεται. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι τα μεγέθη. Κάποτε η γειτονιά μου έμοιαζε ολόκληρος ο κόσμος, τώρα όλος κόσμος είναι η γειτονιά μου. 

Ποιο ήταν το πρώτο σου έργο-μήνυμα στο δρόμο; Σου βγήκε αυθόρμητα;

Ήταν η λέξη «Καλημέρα», ένα πρωινό του Μάη του 2014 που την έγραψα με κιμωλία στην άσφαλτο σε ένα μικρό δρόμο στη Νέα Σμύρνη. Εντελώς αυθόρμητα και ανιδιοτελώς ήθελα να πω καλημέρα σε όλους τους περαστικούς.   

Γιατί επέλεξες την κιμωλία ως μέσο, κάτι το εφήμερο, η αλήθεια, για να εκφραστείς; Ίσως το μήνυμα χαθεί, σβηστεί, μετά από λίγες μέρες.

Η επιλογή στην αρχή ήταν τυχαία, εκείνη η πρώτη "Καλημέρα" έγινε αυθόρμητα  όταν βρήκα στο δρόμο πετάμενα κάποια κομμάτια σπασμένης γυψοσανίδας, πήρα ένα και έγραψα στο δρόμο, είδα ότι συμπεριφέρεται σαν κιμωλία και μ’ άρεσε.

Η κιμωλία είναι ένα υλικό  που αρέσει σε όλα τα παιδιά. Το εφήμερο είναι το ενδιαφέρον…κάτι μόνιμο  μετά από καιρό το προσπερνάς, το βαριέσαι, δεν του δίνεις σημασία γιατί ξέρεις ότι είναι εκεί. Τα μηνύματα που γράφω στους δρόμους εμφανίζονται κάποια ανύποπτη στιγμή και σε κάποια άλλη ανύποπτη στιγμή εξαφανίζονται, στο ενδιάμεσο όποιος τα είδε τα είδε.       



Πες μας κάποια περισσότερα πράγματα για εσένα. Με τι ασχολείσαι; Παρατηρώ μία αρκετά γραφιστική προσέγγιση και στοιχεία καλλιγραφίας στα έργα σου.

Επισήμως είμαι γραφίστας ελεύθερος επαγγελματίας και τα τελευταία χρόνια έχω τον δικό μου χώρο, το Mitts Creative Studio όπου δουλεύω είτε δικά μου πρότζεκτ, είτε αναλαμβάνω εργασίες γραφιστικού ενδιαφέροντος (Λογότυπα, αφίσες, lettering κ.λπ).   

Τα έργα μου είναι γραφιστικές εφαρμογές στον δρόμο. H γραφή είναι και αυτή μια εικόνα, έτσι η καλλιγραφία και γενικά ο τρόπος γραφής έχουν την σημειολογία τους στο εκάστοτε μήνυμα. Μου αρέσει να τριγυρίζω με τα πόδια παντού, ποτέ δεν ξέρω που θα γράψω.  


Τι σημαίνει για εσένα δημόσιος χώρος και πώς μπορεί να «συνομιλήσει» με την τέχνη;

Όπως είπα και νωρίτερα, είναι η γειτονιά μου, δηλαδή είναι ο χώρος που μπορούμε να βρεθούμε όλα τα παιδιά μαζί και να χαρούμε. Όπως και συμβαίνει. Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοί καλλιτέχνες εκεί έξω, όλοι μαζί φτιάχνουμε μια ζωντανή εικόνα της πόλης. Ο χώρος από μόνος του δεν μας λέει κάτι, εμείς οι άνθρωποι είμαστε που τον κάνουμε δημόσιο. Ο δημόσιος χώρος είναι το βήμα να συνομιλήσουμε μεταξύ μας. Παρατηρήστε τον δημόσιο χώρο, έχει να μας πει πολλά. 

 
Τι σου αρέσει και τι δεν σου αρέσει στη σύγχρονη Αθήνα;

Αυτό που μου αρέσει στην Αθήνα είναι η ιστορία της και αυτό που δεν μου αρέσει είναι ότι κάνουν κουμάντο αυτοί που στην πραγματικότητα δεν ζουν στην πόλη, ούτε τη ζουν.

Ποια είναι η ανταπόκριση του κόσμου στα έργα σου; Υπήρξαν και κάποιοι που ακόμα και μία «καλημέρα» στο δρόμο ή σε ένα ΚΑΦΑΟ τη θεώρησαν βανδαλισμό;

Στον περισσότερο κόσμο αρέσουν αυτά που φτιάχνω, μου το λένε όταν με βρίσκουν την ώρα που δημιουργώ στο δρόμο. Με ευχαριστούν που τους φτιάχνω την διάθεση και δίνω χρώμα στην πόλη και με καλούν να βρεθώ και στις περιοχές τους. Ναι, έχουν υπάρξει και κάποιοι αρνητικοί που το θεώρησαν βανδαλισμό και κάλεσαν την αστυνομία, χωρίς κάποιο αποτέλεσμα γιατί δεν κάνω κάτι παράνομο, αλλά τι να κάνουμε, ο καθένας βγάζει προς τα έξω αυτό που έχει μέσα του.  
 

Τι να περιμένουμε από εσένα το ερχόμενο διάστημα;  

Όπως είπα και πιο πάνω τα έργα μου εμφανίζονται σε ανύποπτη στιγμή, γι’ αυτό μείνετε συντονισμένοι και δεν θα απογοητευτείτε.