Η μαζική επικοινωνία στις πλατφόρμες τέλειωσε και οι πιο πολλοί κοιτάζουν ήδη προς άλλες λύσεις.
Όταν τα «δωρεάν» κοινωνικά δίκτυα γίνονται συνδρομητικές πλατφόρμες, όταν το scroll απαιτεί συναίσθημα, ενέργεια, και έχει ψυχολογικό κόστος, πολλοί από εμάς αρχίζουμε να αναρωτιόμαστε αν αξίζει πια να συνεχίσουμε να ασχολούμαστε. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του ξένου τύπου υπάρχει αλλαγή συμπεριφοράς στα social και η εποχή της μαζικής, «εφ' όλης της ύλης» ψηφιακής επικοινωνίας μπορεί να τελείωσε.
Η φούσκα των social media και πώς σκάει
Τα τελευταία χρόνια, οι μεγάλες πλατφόρμες δεν είναι πια μόνο «μέσα επικοινωνίας», αντίθετα ζητούν κέρδος, «προσοχή» και αφοσίωση και συχνά με τη μορφή συνδρομών ή «ελεγχόμενης προβολής». Παράλληλα, η καθημερινή μας σχέση με τα social media μετατράπηκε σε μια ατέρμονη μάχη για προσοχή και βρισκόμαστε κάπου χαμένοι ανάμεσα σε feed, ειδοποιήσεις και ατέλειωτο scroll, όλα με αντάλλαγμα τον χρόνο, τη διάθεση και τη συγκέντρωση μας. Δεν είναι λίγοι όσοι αντιλαμβάνονται ότι η «ελεύθερη» επικοινωνία μεταμορφώθηκε σε «κατανάλωση» και πλέον, με κόστος. Όχι μόνο τα δεδομένα μας, αλλά και η ψυχική μας ηρεμία είναι τα μέσα με τα όποια πληρώνουμε το τίμημα.
Η αλλαγή συμπεριφοράς και η στροφή προς εναλλακτικές
Το κοινό δεν δείχνει πια υπομονή για feed που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματική ζωή και η γενιά Gen Z φαίνεται να απομακρύνεται από τα δημόσια, «μαζικά» social media, προτιμώντας πιο μικρά, πιο ειλικρινή, πιο ελεγχόμενα ψηφιακά μέσα, με ομάδες φίλων, ιδιωτικά chats, groups με κοινό σκοπό. Οι λόγοι είναι πολλοί, αρχίκα η πίεση για την εικόνα και η επιδημιολογία της «προβολής», ο κορεσμός από την πληροφορία και η διαφήμιση, η γνωστική υπερφόρτωση, η ανάγκη για πραγματική σύνδεση χωρίς φίλτρα.
Επίσης, ο χρόνος που αφιερώνουμε στα social δεν είναι πλέον κάτι αμελητέο, είναι κάτι πολύτιμο που έχει γίνει υπερβολικά «δαπανηρό». Αυτό συμβαίνει όταν η χρήση απαιτεί ενεργή διαχείριση -φίλτρα, privacy, κατανόηση αλγόριθμων- ή όταν οι πλατφόρμες ζητούν συνδρομές ή επιβάλλουν περιορισμούς.
Τι σημαίνει «social media στην εποχή του κόστους»
Η προσοχή έχει τιμή και δεν είναι απλώς χρόνος, είναι ψυχική ενέργεια, συγκέντρωση, διάθεση και όταν οι πλατφόρμες απαιτούν συνδεσιμότητα και περιεχόμενο για να σε κρατήσουν, αυτό σε «χρεώνει». Παλαιότερα μπορούσες απλώς να γράψεις, να κοινοποιήσεις και τέλος, τώρα όμως οι αλγόριθμοι επιλέγουν ποιος βλέπει τι, πόση ανταπόκριση έχεις και πόση προβολή. Αυτό μετατρέπει την έκφραση σε κατανάλωση.Ο συναισθηματικός φόρος είναι επίσης μεγάλος και σημαντικός, όταν οι συγκρίσεις, οι εικόνες, οι προσδοκίες και όλα αυτά τραβούν ενέργεια για πολλούς, η απλή κοινωνικότητα παραγκωνίζεται από την ανάγκη για likes και το status.
Γιατί τώρα είναι η στιγμή να αναρωτηθούμε και να δράσουμε
Η τεχνολογία δε χρειάζεται να είναι η φυλακή μας. Όταν οι πλατφόρμες θεωρούνται και λειτουργούν σαν προϊόντα, τότε εμείς γινόμαστε καταναλωτές προσοχής, όχι άνθρωποι που συνδέονται για να μοιραστούν. Το να πεις «όχι» στην υπερκατανάλωση των social media δεν είναι ριζοσπαστική κίνηση, είναι επιλογή ποιότητας σχέσεων, χρόνου και ελευθερίας θα πρέπει να θυμηθούμε ότι υπάρχει ζωή και αξία έξω από τα feeds.
