Γιάννης Ρουμπούλιας: Ο Μυθομάχος των κόμικς

 

Σπαθιά, τέρατα, χιούμορ και φανταστικοί κόσμοι. Ο Έλληνας σχεδιαστής κόμικς σε μία συνέντευξη-ποταμό.

Δεν θα κουράζομαι να το επαναλαμβάνω, δεν ξέρω εσείς αν κουράζεστε, η σκηνή των ελληνικών κόμικς βρίσκεται στην καλύτερή της φάση. Όχι ότι στο παρελθόν δεν υπήρχε ζωντανή σκηνή και σπουδαίοι δημιουργοί, το αντίθετο, ίσως τώρα υπάρχει μεγαλύτερη εξωστρέφεια και αυτοπεποίθηση, περισσότερα φεστιβάλ και δικτύωση (να και ένα καλό που έκαναν τα social media).

Ο Γιάννης «Rubus» Ρουμπούλιας μετράει 20 χρόνια στον χώρο των κόμικς, αρκετά χρόνια στην πλάτη του, αλλά δεν τον λες και βετεράνο. Ούτε 40 χρονών δεν είναι ο άνθρωπος. Δημιουργός κόμικς και εικονογράφος, ηθοποιός, σεναριογράφος, μέχρι πρότινος και καθηγητής σε σχολή εφαρμοσμένων τεχνών, μεταδίδοντας τη χαρά και την τέχνη της δημιουργίας κόμικς στους μαθητές του, ενώ το βράδια κυνηγάει τέρατα σε μυθικούς κόσμους.

«Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα» υπήρξαν μία από τις πιο δημοφιλείς σειρές κόμικς φαντασίας και ηρωισμού της τελευταίας 15ετίας, σήμα κατατεθέν του Rubus, ενώ το 2013 κυκλοφόρησε και η κινηματογραφική της εκδοχή, η υπέροχη low budget -αλλά όχι φτηνή- ταινία μεγάλης διάρκειας «Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα: Αδάμαστος», με τον ίδιο να πρωταγωνιστεί και γενικά να κάνει τα πάντα (σενάριο, παραγωγή). Το 2005, μαζί με τον Άρη Καπλανίδη, δημιουργούν τον μύθο του Μεγιστάνα Σέκερη, με την ταινία «Ο Πανίσχυρος Μεγιστάνας των Ninja», η οποία ολοκληρώθηκε το 2007. Ένα cult αριστούργημα πολεμικών τεχνών και ξέφρενων καταστάσεων, που συνεχίζει να συζητιέται ακόμα και σήμερα.

Ο Γιάννης Ρουμπούλιας μιλάει στο Platform για κόμικς, τέρατα και σπαθιά, και μας συστήνει το Nerdula Creative Lab.

Λίγες βδομάδες μετά το φεστιβάλ Comicdom Con, πώς σε βρίσκουμε; Πάντα καλοδεχούμενη η επιστροφή στα φεστιβάλ και στην επαφή με τον κόσμο;

Μετά από σχεδόν δύο χρόνια αναγκαστικής αποχής από κάθε είδους εκδήλωση, λόγω πανδημίας, η επιστροφή ήταν τουλάχιστον αναζωογονητική! Όχι μόνο είχαμε τη χαρά να έρθουμε ξανά σε ζωντανή επαφή με το κοινό που μας στηρίζει αλλά ήταν και μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ξαναδούμε από κοντά ο ένας τον άλλο, ως συνάδελφοι και καλλιτέχνες. Πολλά συγχαρητήρια στην ομάδα διοργάνωσης του Comicdom Con που κατάφερε να τα βγάλει πέρα κάτω από τόσο δύσκολες συνθήκες και να δώσει κι έναν ανανεωτικό και φρέσκο αέρα στη μορφή του φεστιβάλ. Υπάρχουν φυσικά περιθώρια για να γίνει ακόμη καλύτερο αλλά σίγουρα βρισκόμαστε σε έναν πολύ καλό δρόμο. Προσωπικά πέρασα υπέροχα και ήδη ανυπομονώ για το επόμενο. Ελπίζω να πάνε όλα καλά και το φεστιβάλ να επιστρέψει την άνοιξη.

Πηγαίνοντας πίσω στο χρόνο, πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τα κόμικς και το σχέδιο και πώς εξελίχθηκε αυτό στη συνέχεια;

 Όλα ξεκίνησαν από μια πολύ μικρή ηλικία, περίπου τριών ετών, όταν προσπαθούσα να σχεδιάσω τους ήρωες των  παραμυθιών που μου διάβαζαν οι γονείς μου, όπου έβρισκα γραφική ύλη! Έτσι άρχισα να γεμίζω τετράδια ολόκληρα με σχέδια και ιστορίες που έφτιαχνα στο παιδικό μου μυαλό, όταν έπαιζα με τα παιχνίδια μου ή έβλεπα καρτούν. Οι γονείς μου, βλέποντας το ενδιαφέρον μου αυτό και χαρούμενοι που καθόμουν ήσυχος βουτηγμένος στα χρώματα και τα σχέδια, με «τάιζαν» με περισσότερα τέτοια πολύχρωμα ερεθίσματα. Πολλά πολλά χρόνια αργότερα κι έχοντας διανύσει ήδη πέντε χρόνια στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, σπουδάζοντας Κοινωνική Ανθρωπολογία, πήρα, μαζί με τους γονείς μου, μια μεγάλη απόφαση. Ξεκίνησα να φοιτώ στη Σχολή Ορνεράκη. Αυτή ήταν και η απαρχή της διαδρομής μου ως επαγγελματίας εικονογράφος πια, με το πρώτο τεύχος των «Χρονικών του Δρακοφοίνικα» να κυκλοφορεί επισήμως το Μάρτιο του 2005. Αυτό που δεν ήξεραν οι κακόμοιροι γονείς εκείνη την εποχή ήταν πως είχα παρατήσει μυστικά το Πάντειο για να αφοσιωθώ 100% στις απαιτήσεις και τις εργασίες της Σχολής. Γεγονός που φυσικά δε μετάνιωσα ούτε μια στιγμή από τότε και (μακροπρόθεσμα) αποδέχτηκαν τελικά και οι γονείς. Ήταν μια μεγάλη νίκη του ενστίκτου μου και μια από τις πολλές φορές που αυτό θα με καθοδηγούσε σωστά όσον αφορά τις αποφάσεις για το μέλλον μου. Από το 2005 η δραστηριότητά μου στον καλλιτεχνικό χώρο όσον αφορά τα κόμικς, την εικονογράφηση, αλλά και τον κινηματογράφο, είναι αρκετά ενεργή.

Μικρός, ήσουν το κλασικό geek της εποχής, κόμικς, RPG (παιχνίδια ρόλων), Dungeons and Dragons και μέταλ; Ή όχι τόσο μέταλ;

Κάποια εποχή άκουγα μόνο μέταλ. Ειδικά τότε, στα 90ς, τη δεκαετία που πήγα Γυμνάσιο και Λύκειο, το κλασσικό μέταλ μεσουρανούσε και θεματολογικά ήταν πολύ πιο κοντά στα RPG και τα videogames που έπαιζα ή τα κόμικς που διάβαζα. Με το πέρασμα των χρόνων μάλιστα τα κόμικς, τα RPG και οι ταινίες μπήκαν πιο έντονα στη ζωή μου, ενώ αντίθετα «κλασικά» χόμπι των περισσότερων αγοριών της εποχής μου, όπως π.χ. το πάθος για το ποδόσφαιρο ή τα αυτοκίνητα δε μου προκαλούσαν καμία απολύτως αίσθηση. Να σημειώσω πως είμαι τόσο άσχετος που ποτέ μου δεν έμαθα να κάνω ούτε ποδήλατό. Όταν τα άλλα παιδάκια έτρεχαν με ποδήλατα, εγώ καθόμουν να σχεδιάσω. 

Κάπου το 1998 ως λυκειόπαιδο, είχα την πρώτη μου επαφή με τα επιτραπέζια Role Playing Games και το Dungeons and Dragons. Αυτό το παιχνίδι μου πρόσφερε πάρα πολλά πράγματα στη ζωή μου, εκτός από ψυχαγωγία και διασκέδαση. Μέσω του παιχνιδιού δημιούργησα ισχυρές φιλίες και δεσμούς που κρατούν μέχρι και σήμερα. Έμαθα να λειτουργώ και να σκέφτομαι ως μέρος ενός μικρού ή και μεγαλύτερου κοινωνικού συνόλου. Έμαθα να εκτιμώ τη διαφορετικότητα και να την αποδέχομαι ως κάτι φυσιολογικό. Έμαθα να μπαίνω στη θέση ενός χαρακτήρα που δεν έχει καμία σχέση με τη δική μου ιδιοσυγκρασία και προσωπικότητα, προσπαθώντας να τον ή την καταλάβω όσο το δυνατό καλύτερα. Ειδικά αυτό το τελευταίο με βοήθησε απεριόριστα στην υποκριτική.

Σκεπτόμενος πιο νηφάλια πλέον, έχω να πω πως δεν το μετάνιωσα καθόλου που συνέχισα να αγαπώ τα χόμπι μου. Ίσα ίσα που χαίρομαι γιατί κατάφερα να τα εντάξω όλα στην επαγγελματική μου καριέρα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ίσως το μόνο που μετανιώνω είναι που δεν έμαθα ποτέ να κάνω ποδήλατο.

Πολλές ιστορίες σου κινούνται γύρω από το λεγόμενο Sword and Sorcery genre. Ποιες είναι οι επιρροές σου μέσα από αυτό το σύμπαν;

Αφού έμαθα να διαβάζω ήρθα και η επαφή και με τα πρώτα μου κόμικς: Σπάιντερμαν, Σούπερμαν και άλλοι, οι οποίοι με βοήθησαν μέσω των ιστοριών τους να σχηματίσω και ξεκάθαρες εικόνες για το καλό και το κακό, το σωστό και το λάθος, τον εγωισμό και τον αλτρουισμό. Ταυτόχρονα υπήρχε και το He-Man and the Masters of the Universe που πάντρευε όλα αυτά τα στοιχεία με περισσότερη ηρωική κι επιστημονική φαντασία. Ένα μοναδικό αμάλγαμα που με γοητεύει ακόμη και σήμερα.

Και κάπου στα επτά, τον Ιούνιο του 1989, ο πατέρας μου, μου αγόρασε ένα ελληνικό τεύχος του «Super Conan». Από τότε, τα κόμικς με κέρδισαν για πάντα και ο Κόναν ο Βάρβαρος έγινε ένας από τους αγαπημένους μου ήρωες. Από εκείνη την εποχή ποτέ δε σταμάτησα να τον παρακολουθώ.

Από μικρός είχα συνηθίσει τους υπερήρωες να λάμπουν «πεντακάθαροι» λόγω της ηθικής τους ακεραιότητας και της αίσθησης δικαίου που τους διακατείχε. Ωστόσο ο Κόναν, σχεδόν ημίγυμνος, βρώμικος, χωρίς υπερφυσικές δυνάμεις, παρά την περιορισμένη μυική του δύναμη είχε μια λαχτάρα για ζωή που καμία σκοτεινή μαγεία ή τερατούργημα δε μπορούσε να του κλέψει. Αργότερα, η επαφή μου με το φανταστικό διευρύνθηκε πάρα πολύ μέσω της λογοτεχνίας, γνωρίζοντας τα έργα του Ρόμπερτ Χάουαρντ, του Τόλκιν, του Μούρκοκ, του Λάβκραφτ, του Έντγκαρ Ράις Μπάροουζ, του Φριτζ Λάιμπερ και πολλών άλλων! Εξίσου τρομερή επιρροή μου άσκησε το αριστούργημα «Berserk» του πρόσφατα αποθανόντα Kentaro Miura. Από τότε και στα χρόνια που ακολούθησαν, οι φανταστικοί κόσμοι και η μυθοπλασία, θα ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Αυτή η συνήθεια και το πάθος για τη φαντασία, τη μυθολογία και τα παραμύθια με ακολουθεί μέχρι και σήμερα από τα χόμπι μου μέσω videogames, κινηματογράφου και παιχνιδιών ρόλων, μέχρι και την επαγγελματική μου ζωή.

Ποιοι είναι οι νέοι σου ήρωες, η Νταρντάνα και ο Πόναν ο Μάρμαρος;

Ο Πόναν ο Μάρμαρος όπως ίσως φαίνεται από τον τίτλο, αποτελεί μια παρωδία του αγαπημένου μου Κόναν του Βάρβαρου, με εξωφρενικό, σουρεαλιστικό χιούμορ στην παράδοση του Πανίσχυρου Μεγιστάνα των Νίντζα, της θρυλικής καλτ ταινίας που είχα την τύχη να είμαι συνδημιουργός,  μαζί με τον  φίλο Άρη Καπλανίδη. Η Νταρντάνα είναι πάνω κάτω το ίδιο αλλά με μια πιο φεμινιστική και... ερωτική διάθεση. Και οι δύο χαρακτήρες δημιουργήθηκαν περισσότερο από αγάπη και διάθεση να κάνω πλάκα καυτηριάζοντας και σχολιάζοντας με χιούμορ τα κλισέ και πρότυπα/αρχέτυπα που κυριαρχούσαν μέχρι πολύ πρόσφατα στο χώρο της αγαπημένης μου ηρωικής φαντασίας, δίχως ίχνος χλευασμού για το είδος. Και οι δύο χαρακτήρες ξεκίνησαν επίσης ως απλή αυτοέκδοση, μα στην πορεία κι εξαιτίας της τόσο μεγάλης αγάπης που τους έδειξε ο κόσμος, σκοπεύω να αφηγηθώ με πιο επίσημο τρόπο τις περιπέτειές τους μέσω της νέας εκδοτικής μου εταιρίας, του Nerdula Creative Lab, στο μέλλον.

Αντίστοιχα, ποιος είναι ο Μυθομάχος, ποιους αντιμάχεται και για τι παλεύει;

Το πρώτο πρότζεκτ που θα εκδοθεί μέσω του Nerdula Creative Lab θα είναι ο «Μυθομάχος», μια περιπέτεια φαντασίας. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα πρότζεκτ με πολλά ιστορικά και μυθολογικά στοιχεία και πρόσωπα, να δένονται μεταξύ τους μέσα από την ιστορία του Αριστόμαχου, ενός αρχαίου πολεμιστή που περιπλανιέται αιώνια στο χώρο και το χρόνο αντιμετωπίζοντας μυθικά πλάσματα, ήρωες ή και συνθήκες που τον βοηθούν στο να ανακαλύψει κυρίως τον εαυτό του μέσα από τη συνειδητοποίηση πως μοιραία οι περισσότεροι άνθρωποι που δένονται μαζί του είναι καταδικασμένοι να πεθαίνουν πριν από αυτόν.

Ο «Μυθομάχος» ήταν μια ιδέα, που με τη βοήθεια του Χάρη Γιουλάτου στο σενάριο και του Λεωνίδα Ανδριώτη στους διαλόγους και την ιστορική έρευνα, θα είναι διαθέσιμο στο αναγνωστικό κοινό μέσα στο 2021. Με αφορμή τα 200 χρόνια από το 1821, η πρώτη ιστορία θα διαδραματίζεται στο φόντο της Ελληνικής Επανάστασης, χωρίς όμως να αποτελεί μέρος της. Εδώ θέλω να μοιραστώ τον ενθουσιασμό μου για αυτό το πρότζεκτ και να ευχαριστήσω και τον συνάδελφο Θανάση Πετρόπουλο για την έμπνευση που μου έδωσε μέσα από τη δική του δουλειά «Μυστήρια Πράματα». Ελπίζω αυτό το νέο πρότζεκτ να ενθουσιάσει τους αναγνώστες σε Ελλάδα κι εξωτερικό, τόσο όσο έχει ενθουσιάσει εμένα και τους συνεργάτες μου.

Πρόσφατα, όπως προανέφερες, μαζί με συνεργάτες, ξεκίνησες το Nerdula Creative Lab. Τι είναι αυτό, ποια η φιλοσοφία του και ποιες οι πρώτες σας κυκλοφορίες;

Μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες στο χώρο των κόμικς και την εμπειρία μιας πανδημίας που έφερε πολλές αλλαγές στη ζωή μας ξαφνικά, ήρθε η στιγμή να τολμήσω να ξεκινήσω μια νέα προσπάθεια: μαζί με τους συνεργάτες μου Γιώργο Σούλα και Γιώργο Πάνου, αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε το Nerdula Creative Lab. Μια εταιρία παραγωγής\εκδοτικό οίκο η οποία θα είναι πλέον το «σπίτι» (ή μάλλον το κάστρο) όλων των μελλοντικών προσωπικών ή συνεργατικών μας projects, με τη φιλοδοξία να επεκταθούν και πέρα από τον εκδοτικό χώρο σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ταυτόχρονα, φιλοδοξούμε να τα προωθήσουμε σε εταιρείες παραγωγής ταινιών, τηλεοπτικών σειρών, βιντεοπαιχνιδιών, ρουχισμού, collectibles κ.α.

Επίσης, έχουμε τον δικό μας αφηγητή-μασκότ: τον γλυκύτατο Κόμη Νέρντιουλα, τον βιβλιοφάγο Κόμη που λατρεύει τη σπιτική βυσσινάδα, και θα ενημερώνει το κοινό για τις νέες μας κυκλοφορίες, free web comics κλπ μέσω των κοινωνικών δικτύων και της ιστοσελίδας μας. 

Εκτός από τον Μυθομάχο, τα υπόλοιπα projects που αναμένονται να κυκλοφορήσουν μέσα στο 2021 είναι: το horror\dark romance graphic novel «Some Stories Have Happy Endings» του Χρήστου Μαρτίνη, η ανατρεπτική κωμωδία καταστάσεων από το ελληνικό δημόσιο με τίτλο «Δημοσία Δαπάνη» του Γιώργου Κομιώτη (ένα graphic novel αφιερωμένο στη μνήμη του Γιάννη Νικολούζου) και μια πολύχρωμη coming of age ιστορία επιστημονικής φαντασίας με τίτλο «Equidistance» των Αυγό Κανάκη και Ντένη Γιατρά. Όλα διαθέσιμα για προπαραγγελία στο eshop του www.nerdula.net.

Τι άλλο να περιμένουμε από τον Γιάννη Ρουμπούλια στο προσεχές μέλλον; Κάποιο νεότερο από τον Μεγιστάνα;

Δυστυχώς, με τα ως τώρα δεδομένα, ενώ το σενάριο του «Πανίσχυρου Μεγιστάνα 2» είναι τελειωμένο, δεν μπόρεσα να αποκτήσω τους πόρους για να το φέρω σε πέρας, στη μορφή ταινίας. Ωστόσο το πιο πιθανό είναι να υλοποιηθεί ως free web comic για τον αντίστοιχο τομέα του www.nerdula.net . Υπάρχουν πάρα πολλές ιδέες προς υλοποίηση που είμαι σίγουρος πως θα τραβήξουν το ενδιαφέρον του κόσμου που με τιμά εδώ και χρόνια με την προσοχή και την αγάπη του. Όσο είμαι υγιής δεν έχω σκοπό να σταματήσω να δημιουργώ ήρωες και ιστορίες που θα προσφέρουν ψυχαγωγία και διασκέδαση. Το μόνο σίγουρο είναι πως έρχονται πολλά κόμικς και projects στο μέλλον.