Όταν το ροζ παύει να είναι «κοριτσίστικο» και γίνεται δήλωση με τη νέα γενιά των ανδρών να το ψωνίζει με θάρρος και οι πωλήσεις του να ανεβαίνουν.
Κάποτε θεωρούνταν αδιανόητο ή έστω τουλάχιστον αμφιλεγόμενο για έναν άνδρα να φορέσει ροζ. Τώρα όμως, ένα ροζ πουλόβερ από τον J.Crew ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, έγινε ένα θρασύτατο σύμβολο σεξουαλικών και πολιτισμικών προκαταλήψεων και παράλληλα αποκάλυψε κάτι μεγαλύτερο, ότι το ροζ δεν είναι πια «για τα κορίτσια», αλλά ένας σιωπηλός, στιλιστικός και πολίτικος λόγος.
Από τον καμβά της μόδας στην κουλτούρα το ροζ ως χρώμα αμφισβήτησης
Το πρόσφατο «σκάνδαλο» με το ροζ Fair Isle πουλόβερ του J.Crew ήταν ένα αιφνιδιαστικό viral γεγονός που λειτούργησε, για πολλούς, σαν σημείο καμπής. Ο σχολιασμός του από μια γνωστές συντηρητικές φωνές, ρώτησε «Αλήθεια θα το φορέσουν αυτό οι άνδρες;» έγινε σύνθημα για όσους απορρίπτουν την ιδέα ότι υπάρχουν χρώματα αποκλειστικά για το ένα ή το άλλο φύλο. Αλλά πίσω από το viral rage, οι σχεδιαστές και οι άνθρωποι της μόδας από οίκους όπως Dior, Paul Smith και Willy Chavarria, ανάμεσα σε άλλους δεν δίστασαν και παρουσίασαν ροζ πουλόβερ, πουκάμισα και κοστούμια σε ανοιχτές, dusty ροζ αποχρώσεις ή ακόμη και σε έντονα φούξια. Η μόδα, όπως πάντα, προχωρά μπροστά και μερικές φορές λειτουργεί σαν πρόβα κοινωνικής ανοχής πριν αυτή γίνει πραγματικότητα.
Το ροζ ως δήλωση ταυτότητας και θάρρους
Οι αγοραστές αλλάζουν, όχι μόνο όσον αφορά το τι θεωρούν «ασφαλές» ή «παραδοσιακό», αλλά και τι θεωρούν «κανονικό». Για πολλούς νέους άνδρες, το ροζ είναι πλέον μια επιλογή ταυτότητας και ένας τρόπος να δηλώσουν αυτοπεποίθηση και την άρνηση τους απέναντι στα στερεότυπα. Η αισθητική της γενιάς Gen Z οι επιρροές από τα social media, το street style και το remix της ανδρικής ταυτότητας ενθαρρύνει τέτοιες σιωπηρές επαναστάσεις και το ροζ γίνεται ένα είδος «confidence flex», ένα κομμάτι που λέει «δεν φοβάμαι τι σκέφτεσαι για μένα, εγώ ξέρω ποιος είμαι».Και όταν οι celebrities από τον Timothée Chalamet μέχρι τον Lionel Messi, φορούν ροζ στο κόκκινο χαλί ή σε δημόσιες εμφανίσεις, τότε το μήνυμα μοιάζει λιγότερο σαν πρόκληση κι περισσότερο σαν φυσική εξέλιξη.
Η αγορά αντιδρά
Παρά την αισθητική ώθηση και τη συζήτηση, η μαζική αγορά δεν αγκάλιασε το ροζ με ενθουσιασμό — τουλάχιστον όχι ακόμη. Σύμφωνα με αναλύτριες αγοράς, η επένδυση σε ρούχα ροζ για ανδρικά looks μειώθηκε περίπου 10 % το 2025. Όμως υπάρχει και το αντίθετο: για παράδειγμα, οι πωλήσεις ροζ pieces ανέβηκαν κατά 17 % στην άνοιξη/καλοκαίρι 2025 σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά.
Ακόμα και sites για αγόρες όπως το Mr Porter αναφέρουν αύξηση στην ζήτηση για ροζ πουκάμισα, T-shirts και πλεκτά όχι τόσο για το outerwear, όπου ο κόσμος παραμένει διστακτικός. Στην πραγματικότητα, για ορισμένες μάρκες όπως το Our Legacy και το Tanner Fletcher το ροζ αποδείχθηκε ότι ήταν αυτό που έλειπε εμπορικά, με ροζ cardigans και τζιν να πωλούνται κανονικά, αποδεικνύοντας ότι η έννοια του «άνδρας + ροζ» δεν είναι πλέον ιδιαιτερότητα, αλλά επιλογή και δεν υποδηλώνει τίποτα για εκείνον που το φοράει.
Το ροζ στο ανδρικό styling
Η νέα τάση δεν είναι απλώς χρωματική, είναι πολιτιστική μιας και το ροζ ανακυκλώνει μια ιστορία όπου χρώματα, φύλα και ταυτότητες δεν ήταν πάντα «χαρτογραφημένα» όπως τώρα. Από τον 18ο αιώνα μέχρι τις δεκαετίες του ’80 και ’90, οι άνδρες φορούσαν ροζ. Σήμερα, η απόφαση να φορέσει ένας άνδρας ροζ, ειδικά ανοιχτό ή έντονο, δεν είναι απλώς αισθητική επιλογή, μπορεί να είναι πράξη αντίστασης στην «τοξική αρρενωπότητα», άρνησης των στερεοτύπων, και κάπως ειρωνικά να αποτελεί κομμάτι επιβεβαίωσης του ανδρισμού. Όπως είπε ο Richie του Tanner Fletcher, η αντίδραση σε ένα ροζ πουλόβερ δεν έχει να κάνει με το χρώμα, αλλά με την αποδοχή ενός πιο ευέλικτου ανδρικού ρόλου. Το ροζ γίνεται γλώσσα και λέει ότι «δεν χρειάζεται να ταιριάζω με την εικόνα που έχω στο μυαλό σου για έναν άνδρα».
Οι σχεδιαστές δείχνουν αποφασιστικότητα αλλά ο τελικός κριτής που θα αποφασίσει είναι η αγορά. Το ροζ, τουλάχιστον προς το παρόν, δείχνει να έχει μέλλον στην ανδρική γκαρνταρόμπα και πολύ καλά κάνει. Αν οι νέες γενιές συνεχίσουν να βλέπουν το ροζ ως δήλωση ταυτότητας και όχι ως σύνδεση με στερεότυπα, τότε αυτό το trend μπορεί να σταθεροποιηθεί, να γίνει κανονικότητα και όχι να χαθεί όπως τόσες άλλες μόδες.
Η κρίσιμη μάχη είναι πολιτιστική, όχι το αν το ροζ «πουλάει», αλλά το αν το ροζ «ανήκει» στους άνδρες, και για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, φαίνεται πως κάποιοι άνδρες λένε: «Ναι το ροζ, ανήκει και σε εμάς».
