Η πλατφόρμα που κάποτε ήταν «όλοι εκεί» τώρα μοιάζει με έρημη πόλη. Και ξέρουμε όλοι τι φταίει.
Κάποτε, αν ήθελες να δεις πού «χτυπά» ο παλμός της επικαιρότητας στην Ελλάδα, έμπαινες στο Twitter. Ή μάλλον, στο Twitter που ξέραμε και όχι στο μαραζωμένο κουφάρι που σήμερα αποκαλείται X. Το twitter ήταν η πλατφόρμα που δεν συγχωρούσε ψεύδη, τα hashtags εκεί γινόντουσαν πολιτικά όπλα, και κάθε viral στιγμιότυπο – από τη Eurovision μέχρι το τελευταίο επεισόδιο του Survivor – γινόταν εθνικό σπορ. Τώρα; Εικόνα εγκατάλειψης και λύπησης. Ένα timeline γεμάτο bots, crypto scams και πικραμένους βετεράνους που αναρωτιούνται πότε ακριβώς χάθηκε η μαγεία.
Τι έφταιξε ... που πήγε το μπλε πτηνό
Και δεν χρειάζεται να παριστάνουμε ότι δεν ξέρουμε τι έφταιξε. Η απάντηση έχει όνομα, αυτό του Elon Musk. Ο δισεκατομμυριούχος που μπήκε στην πλατφόρμα σαν ταύρος σε υαλοπωλείο, την «αγόρασε για την ελευθερία του λόγου» και κατέληξε να την μετατρέψει σε σουρεαλιστικό πεδίο πειραματισμού. Η αλλαγή του ονόματος σε X ήταν η ταφόπλακα για όλους εμάς που κάποτε μοιραζόμασταν κάθε μας σκέψη στο twitter. Η αλλαγή του ονόματος ήταν σαν να έπαιρνες την Ακρόπολη και να την έλεγες «Βράχο Μεταβλητών Χ». Στην Ελλάδα, όπου τα πράγματα έχουν έτσι κι αλλιώς μια δόση κυνισμού, το rebrand δεν φάνηκε απλώς άσχημο, φάνηκε σαν κακόγουστη φάρσα.
Αλλά ο θάνατος δεν ήρθε μόνο από πάνω. Στο ελληνικό Twitter υπήρχε ανέκαθεν μια κοινότητα ζωντανή και δηκτική, που έκανε roast πολιτικούς, καυστικά σχόλια για τηλεοπτικές φούσκες και ατελείωτα inside jokes. Όμως η αλγοριθμική μανία, οι αλλαγές στη ροή και οι συνεχείς περιορισμοί έκαναν το σκηνικό αφιλόξενο. Ο χρήστης που έμπαινε για να γελάσει ή να σχολιάσει την επικαιρότητα βρέθηκε να βλέπει πληρωμένα tweets για αμφιβόλου ποιότητας crypto projects και συνωμοσιολογικές ανοησίες. Ο «διαδικτυακός καφές» με φίλους έγινε μοναχικό ποτό σ’ ένα άδειο μπαρ.
Το νέο trend που λέγεται Threads
Και τότε ήρθε το Threads. Όχι, πως το Threads είναι ο παράδεισος που διαφημίστηκε. Είναι, στην ουσία, ένα Instagram με λέξεις: ωραία αισθητική, εύκολη εγγραφή, αλλά χωρίς την τρέλα και τη σπιρτάδα που έκανε το παλιό Twitter ακαταμάχητο. Στην Ελλάδα, πολλοί έκαναν λογαριασμό από περιέργεια, έριξαν μερικές αναρτήσεις, και μετά ξαναγύρισαν στις γνωστές τους συνήθειες. Το Threads μοιάζει περισσότερο με ένα όμορφο καφέ στην Κυψέλη που όλοι δοκίμασαν μια φορά, ανέβασαν story, και μετά ξέχασαν ότι υπάρχει.
Ωστόσο, το βασικό πρόβλημα για το X παραμένει το ίδιο η κοινότητα. Τα social media ζουν και πεθαίνουν από τις συζητήσεις τους. Στην Ελλάδα, οι συζητήσεις έφυγαν. Οι δημοσιογράφοι που κάποτε έβγαζαν ειδήσεις στο Twitter τώρα γράφουν κυρίως στο Instagram. Οι πολιτικοί που κάποτε φοβούνταν το «καυστικό tweet» τώρα ανεβάζουν βαρετά reels στο Facebook ή στο TikTok. Και οι απλοί χρήστες; Όλοι εμείς που κάποτε βρίσκαμε καταφύγιο στο twitter; Πολλοί μετακόμισαν στις κλειστές γειτονιές των group chats ή στα memes του Instagram.
Τι συμβαίνει τώρα
Αυτό δεν σημαίνει πως το Threads έχει κερδίσει τη μάχη. Αν κάτι έχει αποδείξει η ελληνική διαδικτυακή σκηνή, είναι ότι το κοινό δεν «παντρεύεται» τις πλατφόρμες. Το Facebook ήταν κάποτε το «όλα εκεί συμβαίνουν», τώρα είναι το χωράφι των γονιών μας που έχουμε αφήσει ακαλλιέργητο και απότιστο. Το Instagram τρίζει κι αυτό, καθώς η ατελείωτη εμπορευματοποίηση του το κάνει να μοιάζει με αλυσίδα καταστημάτων. Αντί για ωραίες εικόνες με προσεγμένη αισθητική, καταλήγουμε να αισθανόμαστε ότι βγήκαμε βόλτα στο mall. Αν αύριο εμφανιστεί κάτι πιο φρέσκο, όλοι θα τρέξουν να το δοκιμάσουν, όπως έκαναν με το Clubhouse ( αλήθεια θυμάται κανείς το Clubhouse;).
Το X, αντίθετα, φαίνεται να έχει χάσει την ταυτότητά του. Δεν είναι πλέον τόπος ενημέρωσης, οι ειδήσεις χάνονται μέσα σε spam και δεν ξέρεις ποιο fake news να πρωτοδιαβάσεις. Δεν είναι στέκι ατάκας και οι παλιοί ατακαδόροι είτε κουράστηκαν είτε μετακόμισαν. Πάντως, σίγουρα δεν είναι πλέον μία πλατφόρμα διαλόγου, αν και ο αλγόριθμος ευνοεί τις πιο ακραίες, θυμωμένες φωνές. Για τον Έλληνα χρήστη, που μπαίνει στα social media κυρίως για ψυχαγωγία και λίγο γκρίνια, αυτό σημαίνει μόνο ένα πράγμα: scroll μέχρι να βαρεθείς και να κλείσεις την εφαρμογή ή να σου έρθει μία ειδοποίησή από αλλού.
Η αλήθεια για τον «θάνατο» του Twitter στην Ελλάδα δεν είναι κάποιο μυστήριο. Είναι η συρρίκνωση μιας κοινότητας που ένιωθε ότι είχε έναν ζωντανό χώρο συζήτησης και τώρα βλέπει έναν κακοδιαχειρισμένο, επαναβαφτισμένο ερείπιο. Το Threads μπορεί να μην είναι η σωτηρία, αλλά δείχνει κάτι σημαντικό πως ο κόσμος ψάχνει ακόμη έναν χώρο για τις μικρές, καυστικές του κουβέντες και την ανάγκη του για διάλογο. Μέχρι να εμφανιστεί η επόμενη μεγάλη πλατφόρμα, το ελληνικό timeline θα παραμένει μια έρημη πόλη, με λίγα φαντάσματα να κάνουν scroll και να θυμούνται τις ένδοξες μέρες που κάποτε όλοι μαζί ζήσαμε.
Ίσως, τελικά, το Twitter δεν πέθανε επειδή οι Έλληνες κουράστηκαν. Πέθανε επειδή το X ξέχασε γιατί υπήρχε, δηλαδή για τις φωνές των ανθρώπων, όχι για τα καπρίτσια ενός δισεκατομμυριούχου. Και όταν ένας χώρος που ανήκε «σε όλους» γίνεται παιχνίδι ενός, το πλήθος φεύγει. Στην Ελλάδα, απλώς έφυγε πρώτο.
