Η πράξη της Σοφίας είναι μόνο γενναία και η συνέχεια θα γραφτεί από όλες εμάς


Στη διαδικτυακή Ημερίδα με θέμα «Start to Talk/Σπάσε τη Σιωπή – Μίλησε, Μην Ανέχεσαι» που διοργανώθηκε από το υφυπουργείο Αθλητισμού η Σοφία Μπεκατώρου (χρυσή Ολυμπιονίκης) κατήγγειλε τον βιασμό που υπέστη από παράγοντα της Ομοσπονδίας. Η μαρτυρία, η οποία όπως ήταν φυσικό σόκαρε όλους μας, συνοδεύτηκε από την προκλητικότατη απάντηση της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας , σύμφωνα με την οποία ο βιασμός ερμηνεύτηκε ως ένα «δυσάρεστο περιστατικό»προκαλώντας την Σοφία Μπεκατώρου να τοποθετηθεί αμεσότερα κάνοντας υπαινγιμό  εμμέσως πλην σαφώς πως η μαρτυρία της είναι ανυπόστατη αμφισβητόντας την με το επιχείρημα ότι δεν είχε καταθέσει το περιστατικό νωρίτερα. 

Σε δεύτερο χρόνο οι αντιδράσεις των μελών της ΕΑΘ ήταν οι απανωτές παραιτήσεις σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την απαράδεκτη στάση της Ομοσπονδίας απέναντι στην Σοφία Μπεκατώρου. Να σημειωθεί  ότι η Σοφία Μπεκατώρου μετά από κατάθεση στον αρμόδιο Εισαγγελέα κατονόμαστε πως ο βιαστής από τον οποίο υπέστη σεξουαλική κακοποίηση ήταν ο αντιπρόεδρος της ΕΙΟ και Υπεύθυνος Γραφείου Αθλητισμού, Έφορος Κεντρικής Ελλάδος, μέλος της ΔΗΜΤΟ Ραφήνας της Νέας Δημοκρατίας, Αριστείδης Αδαμόπουλος.

Η πράξη της Σοφίας Μπεκατώρου να μιλήσει για την τραυματική εμπειρία του βιασμού η οποία όχι μόνο δεν νοείται ως ένα απλώς ''δυσάρεστο περιστατικό'' αλλά πραγματικά δεν χωράει σε λέξεις, είναι ο δρόμος που ανοίγει για όλες μας. Για όλες εκείνες που βρέθηκαν κοντά στον κίνδυνο και για όσες δεν πρόλαβαν. Είναι εξοργιστικό και απάνθρωπο μία τέτοια πράξη, η οποία έχει ατέλειωτες συνέπειες για τη ζωή μίας γυναίκας ή οποιουδήποτε ανθρώπου κακοποιείται σεξουαλικά, άνθρωποι, οργανισμοί και ενώσεις που έχουν επιρροή πάνω στη κοινωνία να σιγοντάρουν τόσο επιπόλαια τη κουλτούρα του βιασμού.

Είναι τουλάχιστον απογοητευτικό ότι μετά από τόσες υποθέσεις στην Ελλάδα (οι οποίες έχουν και τα φώτα της Δικαιοσύνης πάνω τους, μιάς και τόσο προκλητικά κάποιοι όπως η Ομοσπονδία αμφιβάλλουν για την αλήθεια τέτοιων μαρτυριών) όπως αυτή της Ελένης Τοπαλούδη, ή εκείνη του βιασμού της 10χρονης Μαρκέλλας δεν κατάφεραν να ανοίξουν τα μάτια όλων εκείνων που τόσο θρασύτατα αντί να ρίχνουν τους προβολείς της ''αλήθειας'' τους στους θύτες, εξακολουθούν να τους στρέφουν προς τα θύματα...Η πράξη της Σοφίας είναι μόνο γενναία και η συνέχεια θα γραφτεί από όλες εμάς. Σε μία πολιτεία που η νομοθεσία και οι ποινές για τον βιασμό είναι ουσιαστικά ανύπαρκτες, ο αγώνας  απέναντι στο αυτονόητο, δηλαδή στο ότι το σώμα μας είναι το μόνο μας αυτοδιοίκητο θα σκεπάζει με τις φωνές μας, σαν αυτή της Σοφίας, όλων εκείνων τη φωνή που είναι ηθικοί αυτουργοί για όσες έζησαν τον βιασμό και για όσες ακόμα κινδυνεύουν...
 

Η καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου

«Κάποια στιγμή όπως μιλάγαμε με τον Χ γύρισα και με φίλησε. Εγώ πάγωσα, δεν ήξερα πως να αντιδράσω, δεν περίμενα ποτέ να κάνει μία τέτοια κίνηση.

Για μένα ο Χ αντιπροσώπευε το πατρικό πρότυπο, ήταν ένας άνθρωπος που επιτέλους δε μας πολεμούσε μέσα στην Ομοσπονδία και ήθελε το καλό μας, σκέφτηκα.

Συνέχισα να προχωράω με ταχύτερο ρυθμό κάνοντας πως δεν κατάλαβα ότι συνέβη, αν και του το ανέφερα λέγοντας του ότι δεν περίμενα ποτέ μία τέτοια κίνηση του.

Φτάνοντας στο ξενοδοχείο μας, στο ασανσέρ πριν πάει στο δωμάτιο του, μου ζήτησε να τον ακολουθήσω. Εγώ αρνήθηκα και πήγα να κλείσω την πόρτα. Εκείνος πάντα ευγενικά και με χαμόγελο με ρώτησε αν τον φοβάμαι και τότε του απάντησα πως όχι, αλλά ότι δεν υπήρχε λόγος να πάω μαζί στο δωμάτιο του.

Εκείνος προσπαθώντας να με πείσει, με διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να κάνει κάτι ερωτικό απλά να συζητήσουμε. Ήξερε όμως πώς να μου μιλήσει και πώς να με ηρεμήσει και να με κάνει να ρίξω τις άμυνες μου.

Και όταν αυτό έγινε, τότε άρχισε να ασελγεί εις βάρος μου. Προσπάθησε να τον απωθήσω, να του δείξω ότι δεν υπάρχει αμοιβαία επιθυμία, θεωρώντας ότι θα το σεβαστεί.

Του είπα όχι, του επανέλαβα ότι δεν θέλω να προχωρήσω και εκείνος με ψεύτικα γλυκόλογα έλεγε ότι δεν είναι τίποτα κάνοντας χιούμορ. Έλεγε ότι θα σταματήσει αν δεν το θέλω, όμως δε σταμάτησε ό,τι κι αν του έλεγα. Κλαμένη και ντροπιασμένη έφυγα από το δωμάτιο όταν αυτός ολοκλήρωσε και σηκώθηκε από πάνω μου.

Γύρισα στο δωμάτιο μου όπου η συναθλήτρια μου κοιμόταν ανυποψίαστη. Έκανα μπάνιο, ένιωθα βρώμικη, εξαντλημένη, ταπεινωμένη και ανίκανη να υπερασπιστώ τα δικαιώματα μου.

Ενώ είχαμε μόλις αποκτήσει το δικαίωμα στο όνειρο με την Αιμιλία, αν εγώ μιλούσα για ότι μου συνέβη, μπορεί αυτό να κατέρρεε.

Δεν μπορούσα να διαχειριστώ αυτό το συναίσθημα και δεν μπορούσα να το μοιραστώ με την ομάδα μου γιατί μπορεί να μας δίχαζε.

Η ομάδα μας, που συμπεριλάμβανε και την ανδρική, βρισκόταν πάντα σε ένα λεπτό σχοινί ισορροπίας και δεν υπήρχαν δυνατοί δεσμοί που θα μπορούσα να με κάνουν να μιλήσω ανοιχτά.

Ο δε προπονητής μας ήταν 25 χρονών, αρκετά συναισθηματικός και άπειρος σε θέματα διαχείρισης κρίσεων.

Επίσης, τότε, δεν είχαμε κάποια συνεργασία με αθλητική ψυχολόγο και φυσικά δεν θα μιλούσα ποτέ στους γονείς μου, γιατί θα με σταμάταγαν από την ιστιοπλοΐα.

Στο μικρό και αθώο μυαλό μου η μόνη λύση ήταν να σιωπήσω και να κάνω ότι δε συνέβη τίποτα.

Έκλαψα πολύ και όταν ξύπνησα άρχισα μία παράσταση που έληξε μέχρι και πριν από λίγο καιρό.

Με πολλή δουλειά, θεραπεία και ανάλυση κατάφερα να αναλάβω το βάρος της ευθύνης μου, το να μην μιλήσω τότε, ώστε να απομακρυνθεί αυτός ο παράγοντας εκτός αθλητικών χωρών.

Αυτός ο μισάνθρωπος που δεν είχε όρια, εκμεταλλεύτηκε καταστάσεις, την συναισθηματική μου ευφορία και την προσήλωση στο στόχο μου. Εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία της ομάδας μας, γνωρίζοντας ότι δεν υπήρχε μεγάλη συνοχή και δύναμη, την θεσμική του θέση, ώστε να ικανοποιήσει το αρρωστημένο του ένστικτο.

Ο μόνος στον οποίο κατάφερα να ανοιχτώ ήταν ο δεσμός που διατηρούσα τότε, από τον οποίο επίσης ζήτησα να μην αντιδράσει, καθώς ήταν κι αυτός αθλητής.

Ο Χ ουδέποτε δήλωσε μετάνοια ή άλλαξε τον τρόπο που λειτουργούσε. Με την αλλαγή της στάσης μου και την ψυχρότητα μου έγινε ειρωνικός και σε γενικές γραμμές αμφισβήτησε τις ικανότητες και τις επιδόσεις μου, σε κάθε δυνατή ευκαιρία, λέγοντας ότι οι νεότεροι αθλητές πρέπει να έχουνε πλέον ευκαιρίες και όχι αυτοί των οποίων η καριέρα τους βρίσκεται στη δύση της.

Τη νοοτροπία αυτή υιοθέτησε από το 1999 μέχρι το 2019. Στο διάστημα αυτό έχω πετύχει τις περισσότερες διακρίσεις για την χώρα μας στην ιστιοπλοΐα, έχοντας όμως χάσει το σημαντικότερο αγαθό ως προσωπικότητα: την αγάπη προς τον εαυτό μου».

 

Η ανακοίνωση της Ομοσπονδίας

«Με αφορμή την δημόσια τοποθέτηση της Ολυμπιονίκου κ. Σοφίας Μπεκατώρου, η Ελληνική Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία δηλώνει ότι μέχρι πρόσφατα δεν είχε λάβει καμία επιστολή ή έστω άτυπη καταγγελία σχετικά. Ωστόσο, ακόμη κι αν είχε λάβει ανεπίσημη καταγγελία, η Ομοσπονδία θα ήταν άτεγκτη στην αντιμετώπιση τέτοιου φαινομένου. Επειδή, όμως, δεν πρέπει να πλανάται οποιαδήποτε σκιά για οποιονδήποτε, παροτρύνουμε την καταγγέλλουσα, εφόσον πήρε την πρωτοβουλία έστω και μετά τόσα χρόνια να μιλήσει σχετικά με αυτό το δυσάρεστο περιστατικό, να γίνει συγκεκριμένη, και η Ομοσπονδία, εφόσον εμπίπτει στην αρμοδιότητά της, να μην έχει κανείς αμφιβολία ότι θα πράξει τα δέοντα».

 

Η επιστολή της ΕΑΘ

Προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας

Κύριε Πρόεδρε,

Η αντίδραση της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας στην καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου πολύ απέχει από τις βασικές αρχές της προστασίας των αθλητών και αθλητριών, της αναγνώρισης των δικαιωμάτων τους και την ενθάρρυνση καταγγελίας τυχόν εκμετάλλευσης της εξουσίας.

Οι ανακοινώσεις της ΕΙΟ προήλθαν χωρίς προηγούμενη σύγκληση του Διοικητικού Συμβουλίου, όπου η Επιτροπή Ανοικτής Θαλάσσης της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας εκπροσωπείται δια του Προέδρου της και ο οποίος θα μπορούσε να έχει εκφράσει τη διαφορετική μας άποψη. Δείχνουν έλλειψη αποφασιστικότητας και διάθεση της ΕΙΟ να παρακολουθήσει τα γεγονότα ως θεατής ενός «δυσάρεστου περιστατικού», όπως εσείς το περιγράψατε.

Για τους λόγους αυτούς διαχωρίζουμε τη θέση μας και υποβάλουμε τις παραιτήσεις μας.

Η Επιτροπή Ανοικτής Θαλάσσης

Λάζαρος Τσαλίκης, Πρόεδρος

Εριφύλη Βαρδάκη, Αντιπρόεδρος

Ιωάννης Καλατζής, Γενικός Γραμματέας

Γεώργιος Κατέκος, Ειδικός Γραμματέας

Γρηγόρης Βαρβαρρήγος, Ταμίας

Δημήτριος Αλτσιάδης, Μέλος

Ηλίας Γεωργιάδης, Μέλος

Καλογερόπουλος Κωνσταντίνος, Μέλος

Γιάννης Μαρουλάκης, Μέλος

Γεώργιος Ανδρεάδης, Έλληνας Εκπρόσωπος ORC

Αναστάσιος Νικολάου, Αναπληρωματικό Μέλος

Μιχαήλ Κασιώτης, Αναπληρωματικό Μέλος

Αγγελική Κούρτελη, Αναπληρωματικό Μέλος

 

Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος παγώνει τη δωρεά στην Ομοσπονδία Ιστιοπλοΐας

«Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ), με επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας (ΕΙΟ), εκφράζει την έκπληξη και τη δυσαρέσκειά του για την αντιμετώπιση και τις δηλώσεις της Ομοσπονδίας, σχετικά με τη σοβαρότατη καταγγελία της Ολυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου, αναστέλλοντας την τρέχουσα δωρεά για την υποστήριξη του προγράμματος εκμάθησης ιστιοπλοΐας σε ΑΜΕΑ.

Με το «πάγωμα» της δωρεάς το ΙΣΝ δεν έχει στόχο να πλήξει τους άμεσα ωφελούμενους που είναι οι αθλητές ΑΜΕΑ και οι ιστιοπλοϊκοί σύλλογοι που τους υποστηρίζουν αλλά να προστατεύσει και αυτούς, καθώς και τους εργαζόμενους της Ομοσπονδίας.

Το ΙΣΝ επιλέγει τους δωρεοδόχους του δίνοντας μεγάλη προτεραιότητα στο ήθος και χαρακτήρα των ανθρώπων τους, καθώς και στην αποτελεσματική διοίκηση και την ορθή διαχείριση του οργανισμού.

Υπόνοιες σκανδάλων που αφορούν τη λειτουργία των οργανισμών και τη συμπεριφορά των στελεχών τους δημιουργούν κρίσιμα ερωτήματα για τη δυνατότητα ενός οργανισμού να επιτελέσει το έργο του και, κατά συνέπεια, δεν μπορούν και δεν πρέπει να αγνοούνται».