Πολλοί γονείς και υποψήφιοι ψάχνουν ευκολότερους δρόμους για την εισαγωγή στις υψηλόβαθμες Ιατρικές. Τελικά υπάρχουν τέτοιοι δρόμοι;
Πόσο εύκολο είναι να πετύχει ένας υποψήφιος σε μία από τις περιζήτητες σχολές μέσω των ΕΠΑΛ; Σ’ αυτό το ερώτημα θα απαντήσουμε, καθώς απασχολεί πολλούς γονείς και μαθητές, που ψάχνουν τον ευκολότερο δρόμο προς την επιτυχία.
Είναι λογικό να το ψάχνουν διότι βλέπουν το εξαντλητικό διάβασμα που απαιτείται για την εισαγωγή στην Ιατρική, για παράδειγμα, τις αυξημένες πιθανότητες αποτυχίας, αφού ακόμη και ένα ασήμαντο λάθος μπορεί να αφήσει τον υποψήφιο εκτός Ιατρικής, λόγω του υψηλότατου ανταγωνισμού. Έτσι κάποιοι υποψήφιοι επιλέγουν το δρόμο των ΕΠΑΛ για να πετύχουν το στόχο τους.
Τα μαθήματα στα οποία διαγωνίζονται είναι σαφώς ευκολότερα. Η Ανατομία – Φυσιολογία ΙΙ και η Υγιεινή δεν έχουν καμία σχέση με το βαθμό δυσκολίας της Φυσικής και της Χημείας, στα οποία διαγωνίζονται οι υποψήφιοι του Γενικού Λυκείου. Τα Μαθηματικά στα οποία εξετάζονται οι υποψήφιοι του ΕΠΑΛ είναι τα Μαθηματικά που διδάσκονται στη ομάδα προσανατολισμού των Ανθρωπιστικών Σπουδών του Γενικού Λυκείου και είναι πολύ πιο εύκολα από τη Βιολογία. Συνεπώς η ύλη που πρέπει να μάθει ο υποψήφιος είναι πολύ λιγότερη και πολύ πιο εύκολη.
Αυτό κάνει, όμως, την επιτυχία ευκολότερη; Όχι, διότι οι Πανελλαδικές Εξετάσεις αποτελούν ένα διαγωνισμό συμπλήρωσης θέσεων. Η δυσκολία τους έγκειται στον ανταγωνισμό. Για να εισαχθεί ένας υποψήφιος πρέπει να γράψει καλύτερα από τους άλλους υποψηφίους, ώστε να συγκεντρώσει περισσότερα μόρια και να εισαχθεί αυτός έναντι εκείνων. Σημασία δεν έχει, δηλαδή, αν η ύλη είναι μικρή σε έκταση ή μεγάλη, σημασία δεν έχει αν είναι εύκολη ή δύσκολη, αλλά πόσοι υποψήφιοι διεκδικούν πόσες θέσεις.
Στον πίνακα βλέπουμε ότι οι θέσεις Ιατρικής από ΕΠΑΛ είναι 49 και από Γενικό Λύκειο 800. Οι υποψήφιοι που δήλωσαν ως πρώτη επιλογή ένα τμήμα Ιατρικής ήταν 590 από ΕΠΑΛ και 4022 από το Γενικό Λύκειο. Αυτοί οι αριθμοί μας δίνουν τα ποσοστά εισαγωγής 8,30% για το ΕΠΑΛ και 19,89% για το Γενικό Λύκειο.
Δηλαδή ένας στους 12 θα περάσει στην Ιατρική από ΕΠΑΛ έναντι ενός στους πέντε από το Γενικό Λύκειο. Γι’ αυτό βλέπουμε ότι οι βάσεις για τα τμήματα Ιατρικής από ΕΠΑΛ είναι πολύ υψηλότερες από το Γενικό. Πιο εύκολα μαθήματα λίγες θέσεις εισακτέων ωθούν τις βάσεις πολύ υψηλά. Έτσι η υψηλότερη βάση από ΕΠΑΛ έφτασε τα 19.610 μόρια, ενώ από το Γενικό στα 18.826 μόρια.
Τι συνέβη; Όταν επιτράπηκε η εισαγωγή από τα ΕΠΑΛ στα Πανεπιστήμια το 2017 σε ποσοστό 1% και από το 2018 και μετά σε ποσοστό 5% στις Ιατρικές και τα Πολυτεχνεία και 10% στις υπόλοιπες σχολές οι υποψήφιοι από ΕΠΑΛ ήταν λίγοι, δηλαδή ο ανταγωνισμός μικρός, με αποτέλεσμα η εισαγωγή στην Ιατρική να είναι εύκολη υπόθεση. Έτσι η βάση στην Ιατρική Αθήνας από ΕΠΑΛ το 2017 ήταν 18.970 μόρια και το 2018 διαμορφώθηκε στα 18.775, όταν από το Γενικό Λύκειο ήταν 19.143 και 19.029 αντίστοιχα.
Είδαν την ευκαιρία κάποιοι γονείς και σκέφθηκαν θα στείλουμε το παιδί στα ΕΠΑΛ και θα εισαχθεί πιο εύκολα στην Ιατρική, χωρίς να “λιώσει” στο διάβασμα. Στην Ελλάδα όλοι προσπαθούμε να βρούμε το παράθυρο, την ευκαιρία να παρακάμψουμε τους κανόνες ή τη δυσκολία τους· ούτε σε μία ουρά δεν μπορούμε να σταθούμε.
Κάποιοι θα προσπαθήσουν να την παρακάμψουν. Έτσι, λοιπόν, έστειλαν τα παιδιά τους στα ΕΠΑΛ για να πετύχουν ευκολότερα στην Ιατρική. Πράγματι στην αρχή η εισαγωγή ήταν πολύ ευκολότερη από τα ΕΠΑΛ· μικρότερος ανταγωνισμός ευκολότερα μαθήματα, κάποιοι ευνοήθηκαν.
Καθώς, όμως, το πήραν χαμπάρι αρκετοί και έσπευσαν μαζικά στα ΕΠΑΛ για να περάσουν Ιατρική τα πράγματα έγιναν πολύ δυσκολότερα και η βάση της Ιατρικής Αθήνας “πέταξε” στα 19.535 μόρια και της Θεσσαλονίκης στα 19.610, το 2021.
Προφανώς τα πράγματα θα είναι ακόμη πιο δύσκολα φέτος, καθώς το κύμα στην Ιατρική από ΕΠΑΛ αυξάνεται. Για να συγκεντρώσει ένας υποψήφιος 19.610 μόρια πρέπει να γράψει 17,4 στη Γλώσσα και 20 στα άλλα τρία μαθήματα. Δηλαδή δεν θα κάνει ούτε ένα μικρολαθάκι στα τρία μαθήματα. 39 υποψήφιοι έγραψαν πάνω από 19.500 μόρια και πιθανόν κατέλαβαν τις αντίστοιχες θέσεις στα τμήματα Ιατρικής.
Πέρα από την ευκολία ή τη δυσκολία εισαγωγής, όπως το κρίνει ο καθένας και ερμηνεύει τους αριθμούς, υπάρχει και το ζήτημα της παρακολούθησης των σπουδών. Είναι προφανές ότι με τις γνώσεις των 4 μαθημάτων που εξετάζονται από τα ΕΠΑΛ οι φοιτητές δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των σπουδών Ιατρικής. Στο ΕΠΑΛ δεν διδάσκονται Φυσική Χημεία και Βιολογία, που είναι απαραίτητες για τις σπουδές Ιατρικής.
Πριν 30 χρόνια υπήρχε ποσοστό εισαγωγής 4% από τα ΕΠΑΛ στα ΑΕΙ. Οι υποψήφιοι από τα ΕΠΑΛ εξετάζονταν, όμως, στην ύλη που εξετάζονταν οι υποψήφιοι των Γενικών Λυκείων. Εξασφαλιζόταν έτσι ότι θα μπορούσαν να παρακολουθήσουν τις σπουδές στο Πανεπιστήμιο ή τέλος πάντων θα καταλάβαιναν για ποιο πράγμα τους μιλούν οι καθηγητές τους.
Δηλαδή, για μία ακόμη φορά διαπιστώνουμε ότι πριν 30 χρόνια τα πράγματα ήταν πολύ πιο σωστά στην εισαγωγή των υποψηφίων από ΕΠΑΛ στα ΑΕΙ. Πώς τα καταφέρνουμε και τα κάνουμε όλα χειρότερα; Αυτό είναι το πρόβλημα της Εκπαίδευσής μας κυρίως τις τελευταίες δύο δεκαετίες: Δεν υπάρχει όραμα, αλλά ανάγκη να φανεί έργο για τη δικαίωση του κάθε Υπουργού. Έτσι παίρνονται αποφάσεις στο πόδι, γίνονται μπαλώματα, χωρίς να έχουν μελετηθεί οι συνέπειές τους, με αποτέλεσμα, ενώ όλες οι χώρες προοδεύουν, εμείς πηγαίνουμε όλο και χειρότερα.
Του Στράτου Στρατηγάκη, Μαθηματικού - Ερευνητή -Naftemporiki.gr
