Η πιο εμβληματική σειρά του Netflix αποχαιρετά το κοινό της με τον πιο κινηματογραφικό τρόπο και όλοι εμείς ετοιμαζόμαστε για το τέλος ενός φαινομένου που σημάδεψε μια ολόκληρη γενιά θεατών.
Αν είσαι φαν της σειράς Stranger Things, η είδηση ότι το φινάλε δεν θα περιοριστεί στον καναπέ σου, αλλά θα προβληθεί και στο σινεμά, ίσως σε γεμίζει ενθουσιασμό. Μέσα σου ήδη σκέφτεσαι να κρατήσεις εισιτήριο, να ζήσεις τη στιγμή με άλλους fans και να ζήσεις μια άλλη εμπειρία θέασης. Ανατριχίλα, νοσταλγία, δράση, συγκίνηση, το Stranger Things φτάνει στο μεγάλο του φινάλε και αυτή τη φορά το Netflix ανακοίνωσε πως το τελευταίο επεισόδιο της σειράς θα προβληθεί και στους κινηματογράφους.
Ένα φινάλε που άξιζε κάτι παραπάνω από streaming
Από την πρώτη κιόλας σεζόν, το Stranger Things δεν ήταν ποτέ «απλώς μια σειρά», ήταν εμπειρία. Ήταν η τέλεια μίξη νοσταλγίας των ’80s, φαντασίας, τρόμου και εφηβικού συναισθήματος. Αν, όπως εγώ, έχεις περάσει αμέτρητα βράδια να τρως ποπ κορν μπροστά στην οθόνη βλέποντας την Eleven να σώζει τον κόσμο, τότε ξέρεις, δεν πρόκειται απλώς για ένα τέλος, αλλά για ένα αποχαιρετιστήριο πάρτι.
Και ποιο είναι το καλύτερο μέρος για να ζήσεις το φινάλε αυτού του ταξιδιού, από τον κινηματογράφο; Το Netflix φαίνεται να το γνωρίζει καλά αυτό. Μετά από μήνες φημών και αντικρουόμενων δηλώσεων, η πλατφόρμα επιβεβαίωσε πως το τελευταίο επεισόδιο του Stranger Things θα προβληθεί στις αίθουσες, δίνοντας σε όλους εμάς την εμπειρία που μας αξίζει.
Το Netflix αλλάζει στρατηγική
Το ενδιαφέρον είναι πως, πριν λίγο καιρό, οι δημιουργοί της σειράς είχαν αποκλείσει το ενδεχόμενο κινηματογραφικής προβολής. «Το Stranger Things ανήκει στη μικρή οθόνη», έλεγαν. Κι όμως, τα δεδομένα άλλαξαν. Οι πληροφορίες λένε ότι το Netflix βλέπει πλέον τεράστια δυναμική στο να ενώνει τον κόσμο στις κινηματογραφικές αίθουσες, ειδικά για σειρές-φαινόμενα όπως το Stranger Things. Είναι ένα πείραμα, αλλά κι ένα μεγάλο στοίχημα του κατά πόσο μπορεί μια πλατφόρμα streaming να φέρει ξανά το κοινό στον κινηματογράφο; Γιατί υπάρχει κάτι σχεδόν «ιερό» στο να βλέπεις μια ιστορία που αγάπησες τόσο πολύ, πλάι σε άλλους φανς, να γελάς, να φοβάσαι και να συγκινείσαι σαν μία μοναδική ομαδική εμπειρία.
Η τελευταία μάχη του Hawkins
Αν θυμηθείς πού αφήσαμε τα πράγματα, το Hawkins βρίσκεται σε απόλυτο χάος. Η πύλη προς το Upside Down έχει ανοίξει, ο Vecna δεν έχει πει την τελευταία του λέξη, και η ομάδα με τους Mike, Eleven, Will, Dustin και όλοι οι υπόλοιποι, ετοιμάζεται για τη μεγαλύτερη μάχη.Οι αδελφοί Duffer, δημιουργοί της σειράς, έχουν ήδη δηλώσει πως το τέλος θα είναι «επικό, συγκινητικό και τρομακτικό». Με διάρκεια που πλησιάζει τις δύο ώρες, θυμίζει περισσότερο κινηματογραφική ταινία παρά επεισόδιο σειράς, και αυτό εξηγεί γιατί το Netflix αποφάσισε να το φέρει στη μεγάλη οθόνη.
Μια σειρά που άλλαξε το Netflix και εμάς
Δεν μπορώ να μη σκεφτώ πώς ξεκίνησαν όλα. Μια μικρή σειρά το 2016, με σχεδόν άγνωστους ηθοποιούς, έγινε μέσα σε λίγες εβδομάδες πολιτιστικό φαινόμενο. Το Stranger Things έφερε πίσω τη μαγεία της αφήγησης που συνδυάζει συναίσθημα, ανατροπές και χαρακτήρες με ψυχή. Κι εγώ, όπως εκατομμύρια άλλοι, μεγάλωσα μαζί τους. Είδα την Eleven να μαθαίνει τι σημαίνει αγάπη, τον Will να παλεύει με τους δαίμονες του, τη Max να γίνεται σύμβολο δύναμης. Αυτό είναι και το πιο όμορφο κομμάτι της συγκεκριμένης ιστορίας ότι μέσα από μια περιπέτεια φαντασίας, είδαμε κάτι βαθιά ανθρώπινο.
Η εμπειρία της μεγάλης οθόνης και η ανάγκη για κοινή συγκίνηση
Ζούμε στην εποχή του «μοναχικού binge», πατάμε play, βλέπουμε μόνοι, σταματάμε όταν θέλουμε. Όμως αυτή η απόφαση του Netflix, να μεταφέρει το τέλος στο σινεμά, μας θυμίζει κάτι που είχαμε ξεχάσει, τη μαγεία του να μοιράζεσαι τη στιγμή. Φυσικά, κανείς δεν θέλει να τελειώσει το Stranger Things. Αλλά όπως είπε και η Millie Bobby Brown, «όλες οι όμορφες ιστορίες πρέπει κάποτε να ολοκληρώνονται». Και αν κάτι μας έμαθε αυτή η σειρά, είναι πως ακόμη και το τέλος μπορεί να κρύβει ελπίδα.
Το Netflix υπόσχεται ότι το φινάλε θα είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ στους φανς και ειλικρινά, δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερο τρόπο να το αποχαιρετήσω από το να το ζήσω στη μεγάλη οθόνη, με ποπ κορν στο χέρι και καρδιά που χτυπά λίγο πιο γρήγορα.