Περισσότερο από ποτέ έχεις ανάγκη την αλλαγή, κι ίσως πρέπει επιτέλους να το τολμήσεις


Αν και γίνονται προσπάθειες η καθημερινότητα να αρχίσει να θυμίζει παλιές καλές προκορωνοϊκές εποχές… Αν και μια αισιοδοξία πλανιέται στην πόλη. Αν και το μόνο που θα έπρεπε να σε απασχολεί είναι οι διακοπές σου – εσύ σκέφτεσαι τις διακοπές από τη δουλειά με ένα νέο πρίσμα. Δεν σκέφτεσαι απλώς ένα διάλειμμα αλλά οραματίζεσαι κάτι πιο δραστικό και με μεγαλύτερη διάρκεια – και πιο έντονο αντίκτυπο.

Ίσως φταίνε οι πολλές ώρες εγκλεισμού στο σπίτι. Ίσως το ότι ο παραπανίσιος ελεύθερος χρόνος σου σε έκανε να πειραματιστείς και να δοκιμάσεις νέες προκλήσεις ή νέες ασχολίες. Το σίγουρο είναι ότι τα απροσδόκητα γεγονότα ή οι συνθήκες σοκ διαταράσσουν τις πάγιες συνήθειές μας, μας συγκλονίζουν και μας βγάζουν έξω από τις ζώνες ασφαλείας μας και μας οδηγούν να διατυπώσουμε φωναχτά μεγάλα ερωτήματα σχετικά με το τι έχει σημασία και τι αξίζει να κάνουμε. Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, που κατά τη διάρκεια της τρέχουσας πανδημίας, πολλοί άνθρωποι ξανασκέφτονται την καριέρα τους.

Όμως μπορεί να αναρωτιέσαι αν είναι πραγματικά η κατάλληλη στιγμή; Ακόμη και αν είσαι από τους τυχερούς που δεν νόσησαν ή δεν έτυχε να φροντίζουν ανθρώπους που αρρώστησαν, η πανδημία έχει αυξήσει την αβεβαιότητα και σε έναν βαθμό σε έπιασε απροετοίμαστη - ψυχολογικά, οικονομικά και ως προς τις επαγγελματικές σου υποχρεώσεις.

Παρόλο που η κατάσταση έμοιαζε να είναι απειλητική, και, παρόλο όπως έχουν δείξει οι ψυχολόγοι, οι απειλητικές καταστάσεις μας ωθούν να συμπεριφερόμαστε συντηρητικά - το αντίθετο ακριβώς ισχύει αυτή τη στιγμή στο μυαλό και την ψυχοσύνθεση όσων φλερτάρουν με την αλλαγή σταδιοδρομίας.

Όμως αυτή η παρόρμηση ή επιθυμία δεν είναι ούτε αψυχολόγητη ούτε παράλογη. Για ένα μεγάλο διάστημα ο τρόπος της δουλειάς σου άλλαξε. Αν αναγκάστηκες να φέρεις το γραφείο σπίτι, τότε είδες το ωράριο να καταστρατηγείται, τις υποχρεώσεις να αλλάζουν, τους ρυθμούς να τροποποιούνται, τις απαιτήσεις να ανασχηματίζονται, τα καθήκοντα να αναδιομορφώνονται. Μια εντελώς νέα κατάσταση δημιουργήθηκε κι ακόμα είναι νωρίς να πεις πόσο αυτή θα παγιωθεί, σε τι βαθμό θα συνεχίζει να διαμορφώνει τις συνθήκες και αν θα γίνουν ξανά όλα όπως πριν.

Μέχρι ωστόσο να απαντήσεις ή να βρεις ή να δοθούν απαντήσεις στις παραπάνω ανησυχίες σου νέες έρχονται καθημερινά να προστεθούν, γυρεύοντας με τη σειρά τους λύση. Όπως: σου έλειψε πράγματι το γραφείο σου; Για πόσο θα αντέξεις να συγχρωτιστείς με ανυπόφορους και κουραστικούς συναδέλφους ή αχάριστους και γκρινιάρηδες εργοδότες, που πλέον λόγω και της κρίσης του κορωνοϊού –θεωρούν ότι– έχουν κι έναν λόγο παραπάνω για να γκρινιάζουν.


Αν το περιβάλλον στο οποίο εργαζόσουν και εργάζεσαι είναι κατά οποιονδήποτε τρόπο τοξικό, ο χρόνος και –κυρίως– ο χώρος απόστασης ασφαλείας που αναγκάστηκες να πάρεις σε έκαναν να επανεξετάσεις το πού βρίσκεσαι και το πού θες να βρίσκεσαι επαγγελματικά.

Αν, από την άλλη, ο επαγγελματικός σου χώρος δέχθηκε και δέχεται ακόμα ισχυρό πλήγμα, το ψυχικό φορτίο της τωρινής και μελλοντικής ανασφάλειας γίνεται ανυπόφορο και σου ζητάει επιτακτικά να ασχοληθείς μαζί του.

Όσο μεγαλώνεις, κακά τα ψέματα, η δουλειά, το επάγγελμά σου, είτε ως ιδιότητα είτε ως πρεστίζ είτε ως η κύρια πηγή εισοδήματός σου, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη ζωή σου. Επηρεάζει τα προς το ζην σου, τον ελεύθερο χρόνο σου, τα ωράριά σου, τον ρυθμό σου, τις μετακινήσεις σου, το πώς ντύνεσαι μέχρι το με ποιους ανθρώπους έρχεσαι σε επαφή και περνάς το μεγαλύτερο κομμάτι της μέρας σου.


Πολλές φορές όμως η επιλογή του επαγγέλματός σου ή το πού βρίσκεσαι επαγγελματικά να είναι καθαρά θέμα τύχης και συγκυριών. Ενώ επενδύεις κόπο, προσπάθεια, χρήμα, σπουδές, όνειρα, αρκετά συχνά η απόσβεση αργεί να έρθει – ενίοτε δεν έρχεται ποτέ.

Ήδη επέζησες και ξεπέρασες μια μεγάλη οικονομική κρίση και πάνω που άρχισες να βλέπεις φως στο τούνελ έρχεται στα καλά καθούμενα ένας κορωνοϊός και σε γυρίζει αρκετές πίστες πίσω…

Μένεις ή φεύγεις; Σηκώνεσαι ξανά, σηκώνεις τα μανίκια, πεισμώνεις και συνεχίζεις ή τα παρατάς;

Πιθανοί εαυτοί είναι οι ιδέες που έχουμε όλοι για το ποιοι θα θέλαμε να γίνουμε. Μερικοί είναι συγκεκριμένοι και καλά βιωμένοι από την εμπειρία. Άλλοι είναι ασαφείς και ασχημάτιστοι, δημιουργούνται στη θεωρία και στη σφαίρα της φαντασίας και δεν έχουν δοκιμαστεί. Και κάποιοι φαντάζουν πιο δελεαστικοί.

Όταν δεν ξέρεις τι θα φέρει το μέλλον ή όταν η διαδρομή που νόμιζες ότι ακολούθησες παίρνει μια απροσδόκητη στροφή, είναι λογικό να θες να τηρήσεις ένα διαφορετικό χαρτοφυλάκιο επιλογών και όχι απλώς να μείνεις στη σκέψη. Ακόμα και σε πιο ευτυχισμένους καιρούς, η αλλαγή σταδιοδρομίας δεν είναι ποτέ μια τέλεια γραμμική διαδικασία. Είναι ένα απαραιτήτως ξεβολευτικό ταξίδι εξερεύνησης - και για να το κάνεις σωστά, πρέπει να πειραματιστείς, να δοκιμάσεις και να δοκιμαστείς στη δημιουργία νέων επαγγελματικών εαυτών…

Το καλοκαίρι είναι η ιδανική εποχή, να σκάψεις μέσα σου όπως έσκαβες μικρή στην άμμο, να νιώσεις και να αφουγκραστείς τις ανάγκες και τις επιθυμίες σου και αν όλο αυτό το διάστημα έμαθες να προσαρμόζεσαι, να ελίσσεσαι, να επιβιώνεις και να προχωράς τότε μπορείς να κάνεις και το επόμενο βήμα στην επαγγελματική σου ζωή χωρίς να φοβάσαι.

Πηγή