Η απώλεια μιας φιλίας δεν είναι κάτι μικρό ειδικά για τους Gen Zeners όπου οι σχέσεις χτίζονται βαθιά και γρήγορα. Πώς το διαχειριζόμαστε όταν το «forever friend» γίνεται απλώς «κάποτε ήταν φίλος»;


 

Δυστυχώς, στους φιλικούς χωρισμούς, το ghosting είναι ένα από τα πιο σκληρά πράγματα που συμβαίνουν όταν χάσεις τον «κολλητό» σου. Οι φιλικές σχέσεις είναι το safe space της Gen Z, και όταν αυτές χαλάνε, αφήνουν πίσω τους ένα συναισθηματικό hangover που κανείς δεν μας έμαθε πώς να γιατρέψουμε. Αν κάποιος σου έλεγε πριν λίγα χρόνια ότι θα ζούσες «φιλικό χωρισμό», μάλλον θα γελούσες. Όμως, στην εποχή των social media, των group chats και των oversharing moments, οι φιλίες έχουν γίνει εξίσου έντονες και εξίσου περίπλοκες όσο οι ερωτικές σχέσεις.
Και όταν τελειώνουν; Ναι, πονάει. Πολύ.

Όταν το «για πάντα» τελειώνει με ένα unfollow

Το friendship breakup δεν είναι απλώς ένα «σταματήσαμε να μιλάμε». Είναι εκείνο το σταδιακό χάσιμο στα stories, το «διαβάστηκε» χωρίς απάντηση, ή το unfollow που σε κάνει να καταλάβεις πως κάτι έχει όντως αλλάξει. Η Gen Z μεγαλώνει σε έναν κόσμο όπου οι σχέσεις δεν λήγουν με μια κουβέντα, αλλά με αλγόριθμους, σιωπές και emojis και κάπου εκεί, η φιλία που κάποτε ήταν safe zone, γίνεται το ακριβώς αντίθετο και προκαλεί στεναχώρια, ψυχικό πόνο και θυμό. Στη δεκαετία των 20s και όχι μόνο, όλοι αλλάζουμε ρυθμούς, οι σπουδές, οι δουλειές, οι σχέσεις, οι ψυχοθεραπείες, όλα αυτά αλλάζουν το ποιοι είμαστε και τι αντέχουμε.
Μερικές φορές, η φιλία δεν αντέχει να ακολουθήσει αυτή την αλλαγή και όχι γιατί κάποιος φταίει, αλλά γιατί οι τροχιές μας απλώς χωρίζουν και αυτό είναι πιο φυσιολογικό απ’ όσο νομίζουμε.
Όμως, η κοινωνία μάς έχει μάθει στεναχωριόμαστε και να πέφτουμε στα πατώματα μόνο για ερωτικούς χωρισμούς και όχι για φίλους. Δεν υπάρχουν τραγούδια για ex besties, ούτε τρόποι για να αποχαιρετήσεις τη φιλία ήταν δίπλα σου στα 17 σου.

Το emotional hangover της απώλειας

Όταν χάνεις έναν φίλο, δεν χάνεις μόνο κάποιον που ήξερες, χάνεις κοινά inside jokes, φωτογραφίες, μέρη που δεν μπορείς πια να πας χωρίς να νιώσεις παράξενα. Η διακοπή μίας φιλίας είναι μια απώλεια αόρατη και δεν την αναγνωρίζει η κοινωνία, αλλά εσύ τη ζεις στο πετσί σου. Και όσο κι αν το παίζουμε cool στο Instagram, η αλήθεια είναι πως η απώλεια μιας φιλίας αφήνει ένα συναισθηματικό hangover που δεν φεύγει με detox και με γράψιμο στο ημερολόγιο μας, είναι μία σκληρή κατάσταση, θέλει χρόνο και θάρρος για να παραδεχτείς ότι σε πόνεσε.

 

Friendship Breakups: Όταν οι φιλίες τελειώνουν και πονάει όσο ένας χωρισμός

Πώς προχωράς χωρίς να διαγράψεις το παρελθόν

Το πρώτο βήμα σε κάθε πρόβλημα τέτοιου είδους είναι να αποδεχτείς ότι ο πόνος είναι φυσιολογικός και ότι δεν είσαι υπερβολικός ή drama queen επειδή κλαις για έναν φίλο. Στη συνέχεια κάνε μία χάρη στον εαυτό σου και κράτα χώρο για ευγνωμοσύνη, όχι για να κάνεις το παρελθόν να είναι ιδανικό μέσα στο μυαλό σου, αλλά για να θυμάσαι ότι αυτή η φιλία υπήρξε για έναν λόγο, σε βοήθησε, σε διαμόρφωσε. Και τέλος, μάθε να αφήνεις, όχι με unfollow αλλά με ένα εσωτερικό τέλος που θα σε κάνει να ηρεμήσεις και να κλείσεις ένα κεφαλαίο της ζωής σου που είχε τα καλά και τα άσχημα του. Μην ξεχνάς ότι μπορείς να αγαπάς έναν άνθρωπο ακόμα κι αν δεν είναι πια στη ζωή σου.

Οι νέες φιλίες είναι το επόμενο κεφάλαιο

Το ωραίο με τη Gen Z είναι ότι, παρόλο που βιώνει απώλειες πιο έντονα, έχει και μια τεράστια ικανότητα να ξαναχτίζει συνδέσεις.
Οι νέες φιλίες μπορεί να μην έχουν το ίδιο βάθος σχεδόν άμεσα, αλλά κουβαλούν μια ωριμότητα που έρχεται μόνο μετά από healing.
Και, κάπως έτσι, κάθε friendship breakup γίνεται και μια μικρή επανεκκίνηση και ένας καθρέφτης του ποιοι είμαστε σήμερα και ποιους ανθρώπους θέλουμε δίπλα μας στο μέλλον.

 

Friendship Breakups: Όταν οι φιλίες τελειώνουν και πονάει όσο ένας χωρισμός

Οι φιλικές σχέσεις δεν είναι δευτερεύουσες, είναι οι πυλώνες της ψυχικής μας ανθεκτικότητας, ειδικά σε μια εποχή που όλα αλλάζουν με ρυθμούς TikTok. Οπότε, αν έχεις περάσει και εσύ ένα friendship breakup, να θυμάσαι ότι δεν είσαι μόνος, δεν είσαι drama queen, και σίγουρα δεν είσαι παράξενος επειδή ακόμα σε πονάει. Ίσως, απλώς, αυτό να είναι το τίμημα του να νοιάζεσαι αληθινά και να είσαι ένας άνθρωπος με ενσυναίσθηση και συναισθήματα.