Για το διαγωνιστικό μέρος των ελληνικών ταινιών μικρού μήκους
Η απονομή των βραβείων στις «Μικρές Ιστορίες» που συμμετείχαν φέτος στο διαγωνιστικό μέρος των ελληνικών ταινιών μικρού μήκους στο 26ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, πραγματοποιήθηκε ξεχωρίζοντας, από τις 47 συνολικά, τις παρακάτω ταινίες.
Να σημειωθεί ότι η φετινή κριτική επιτροπή απαρτιζόταν από την Πρόεδρο και σκηνοθέτη Αντουανέτα Αγγελίδη και τα εξής μέλη: Ακη Γουρζουλίδη (Υπεύθυνος Διανομής Ρόλων), Γεράσιμο Ευαγγελάτο (Στιχουργός, Μεταφραστής και Συγγραφέας), Σοφία Μιχαηλίδου (Επιμελήτρια Πολιτιστικών Προγραμμάτων) και Αγγελική Παπούλια (Ηθοποιό).
Βραβείο Χρυσή Αθήνα Καλύτερης Ταινίας: «Το Τέλος του Πόνου (Μία Πρόταση)» της Ζακλίν Λέντζου.
Η Σοφία τρέχει πανικόβλητη - πάλι. Το Σύμπαν αποφασίζει να της μιλήσει για πρώτη φορά. Μια πλανητική συμφωνία για τον Άρη, όπου οι άνθρωποι ονειρεύονται χωρις να κοιμουνται και τα ακόντια δεν τραυματίζουν.
Κριτική επιτροπή:
«Για τη δυνατή ιδέα, την πρωτοτυπία και την ολοκληρωμένη οπτικοακουστική της σύνθεση, για έναν λόγο φιλοσοφικό με αίσθηση του αυτοσαρκασμού, και την ευρηματική σχέση αρθρωμένου και γραπτού λόγου. Για μια πορεία που, ξεκινώντας από το βίωμα της κατάθλιψης, ανοίγεται σε ένα παράθυρο».
Το βραβείο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 2.000 ευρώ με την ευγενική υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.
Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής Αργυρή Αθηνά: «Goads» της Ίριδας Μπαγλανέα.
Η Ηρα θυμήθηκε αυτό το φως. Ηταν εκείνο που προσπαθούσε να τρυπήσει το σκοτάδι, γλιστρώντας ανάμεσα στο παράθυρο και την κουρτίνα. Ηταν σαν κάτι να της ψιθύριζε στο αυτί, βγάζοντας έναν ήχο που δεν είχε ξανακούσει. Ακόμα δε φανταζόταν ότι μία μέρα θα έπρεπε να σταθεί απέναντί του.
Κριτική επιτροπή:
«Για μια ματιά που συνδυάζει το καθημερινό με το μεταφυσικό, και την οικειότητα με την ανοικειότητα, από την οπτική γωνία των παιδιών που ανακαλύπτουν τη θνητότητα μαζί με τη σκληρότητα του κόσμου των ενηλίκων. Για ένα σκοτεινό και αποκαλυπτικό βλέμμα στην κόλαση της παιδικής ηλικίας».
Το βραβείο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 1.000 ευρώ με την ευγενική υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.
Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας: «Bella» της Θέλγιας Πετράκη.
Ελλάδα 1986-1987 λίγο πριν την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, λίγο πριν το τέλος του ψυχρού πολέμου. Στα μάτια της Άνθης η χώρα αλλάζει, ο κόσμος αλλάζει και μαζί τους ο Χρήστος μοιάζει να αλλάζει κι αυτός.
Κριτική επιτροπή:
«Για τη διεισδυτική και αυθεντική ανάδειξη του τέλους μιας εποχής που εσωτερικεύεται απόλυτα και εναρμονίζεται με τον ψυχισμό της πρωταγωνίστριας. Για την φιλοσοφική, συνειρμική, συνθετική γραφή της και την εξαιρετική ισορροπία ανάμεσα σε ντοκιμαντέρ και ταινία μυθοπλασίας».
Το βραβείο συνοδεύεται από έπαθλο 1.000 ευρώ με την ευγενική χορηγία της Nespresso.
Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου: «Πρώτος Ερωτας» του Χάρη Ραφτογιάννη
Δυο μοναχικοί άνθρωποι συναντιούνται για πρώτη φορά. Τα σκυλιά τους επικοινωνούν. Ίσως και οι ίδιοι.
Κριτική επιτροπή:
«Για τον κυνισμό όσων λέγονται και την τρυφερότητα όσων υπονοούνται, για την ειλικρίνεια και την πρωτοτυπία του διαλόγου, αλλά και το γλυκόπικρο, εξ ου και βαθιά ανθρώπινο χιούμορ».
Το βραβείο συνοδεύεται από έπαθλο 1.000 ευρώ με την ευγενική χορηγία της Nespresso.
Βραβείο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας: Παύλος Ιορδανόπουλος για το «Το Νόημα του Αυγούστου» του Μάνου Παπαδάκη.
Ο Αντρέας πρέπει να προσέχει το σπίτι και το σκύλο του αφεντικού. Το σκυλί είναι άγριο. Το σπίτι πολυτελές. Οι συνάδελφοι από το εργοστάσιο ζηλεύουν. Ο Γείτονας παραδίπλα παραμονεύει. Το σκυλί λέγεται Λέμπεν. Το σκυλί έχει τα δικά του σχέδια.
Κριτική επιτροπή:
«Για την στοχευμένη και με βάθος ενστίκτου ερμηνεία του και αποδίδοντας με ετοιμότητα και αλήθεια τον ήρωά του».
Βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας: Ελενα Τοπαλίδου για την «Bella» της Θέλγιας Πετράκη.
Ελλάδα 1986-1987 λίγο πριν την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, λίγο πριν το τέλος του ψυχρού πολέμου. Στα μάτια της Άνθης η χώρα αλλάζει, ο κόσμος αλλάζει και μαζί τους ο Χρήστος μοιάζει να αλλάζει κι αυτός.
Κριτική επιτροπή:
«Αγγίζοντας όλες τις πτυχές της ηρωίδας της με έναν δωρικό όσο και τρυφερό τρόπο, αναδεικνύει μαζί με το γήινο και συγκινητικό voice over μια δυνατή ερμηνεία για την απελπισία όσων έχουν κάτι να πουν, νιώθουν πολλά, και έχουν μάθει να σιωπούν».
Ειδική Μνεία Γυναικείας Ερμηνείας: Σάντρα Αμπουλγκανάμ και Ναταλία Σουιφτ για το «Οταν Γελάω Κλείνουν τα Μάτια μου» του Ντάνιελ Μπόλντα.
Ένα έφηβο κορίτσι πιστεύει ότι δεν βλέπει ποτέ όνειρα, η πως απλώς δεν τα θυμάται. Στη διάρκεια όμως μιας μέρας μόνοι-στο-σπίτι, ο χρόνος θα περάσει σαν σε όνειρο. Κι όταν ανοίξει τα μάτια της, θα συνειδητοποιήσει πως η πραγματικότητά της, έξω απ’ τον άδειο κόσμο των ονείρων της, είναι ένας κόσμος πολύ ομορφότερος από όσο πίστευε.
Κριτική επιτροπή:
«Για την ζωντάνια, το κέφι και τη γοητευτική φυσικότητα της ερμηνείας τους».
Ειδική Μνεία: Κωστή Κορωναίο για την ερμηνεία του στο «Πρώτος Έρωτας» του Χάρη Ραφτογιάννη.
Δυο μοναχικοί άνθρωποι συναντιούνται για πρώτη φορά. Τα σκυλιά τους επικοινωνούν. Ίσως και οι ίδιοι.
Κριτική επιτροπή:
«Για την ευαισθησία, το κρυφό χιούμορ και την εσωτερικότητα με την οποία ερμήνευσε τη μοναχικότητα και την ανάγκη για επικοινωνία».
Ειδική Μνεια: Γιάννη Καραμπάτσο για την Διεύθυνση Φωτογραφίας στο «Mare Nostrum» του Δημήτρη Αναγνώστου.
Σε μια παραλία, το 1863, ένα τσούρμο περιηγητών βρίσκεται σε αναζήτηση της Αρκαδίας και των αρχαίων ερειπίων, σύμβολα μιας αναδυόμενης ελληνικής και ευρωπαϊκής «ταυτότητας». Έναν αιώνα και κάτι μετά, στην ίδια αχανή και έρημη ακτή, ένας νεκρός άνθρωπος κείτεται καταγής…
Κριτική επιτροπή:
«Για την ασπρόμαυρη φωτογραφία που εξεικονίζει ποιητικά την υπνοβατική αναζήτηση μιας ευρωπαϊκής ταυτότητας μεταξύ του χθες και του σήμερα».
