Μέχρι να τους δούμε ζωντανά, το Σάββατο 9 Μαΐου 2026, στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας. Μικρά μαθήματα metal ιστορίας.
Οι Metallica ανακοίνωσαν ότι η M72 World Tour που έχει σπάσει όλα τα ρεκόρ θα επεκταθεί για τέταρτη χρονιά, με 16 εμφανίσεις σε πόλεις της Ευρώπης και του Ηνωμένου Βασιλείου, τον Μάιο, τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2026.
Η Ελλάδα υποδέχεται πρώτη τους Metallica, το Σάββατο 9 Μαΐου 2026, στο Ολυμπιακό Στάδιο, φέρνοντας για πρώτη φορά στη χώρα μας την εντυπωσιακή 360° (in-the-round) σκηνή του M72, που έχει καταπλήξει ήδη εκατομμύρια θεατές παγκοσμίως.
Η συναυλία της Αθήνας έγινε μέσα σε λίγες ώρες sold out, μέσα από έναν πραγματικό πανζουρλισμό. Είμαστε σίγουροι ότι το ίδιο θα γινόταν αν ανακοινωνόταν και δεύτερη ημερομηνία στην Αθήνα.
Μέχρι του χρόνου τον Μάιο, κάνουμε μία μικρή αναδρομή στην ιστορία των εξώφυλλων των πρώτων έξι άλμπουμ των Metallica.
Για την ιστορία, ο James Hetfield, κιθαριστας, τραγουδιστής και συνιδρυτής των Metallica, ήταν αυτός που σχεδίασε το logo της μπάντας, αρχικά σε μία χαρτοπετσέτα.
Kill ‘Em All (1983)
Φημολογείται ότι ο αείμνηστος μπασίστας Cliff Burton κυκλοφορούσε πάντα με ένα σφυρί στη βαλίτσα του, μάλλον για να σπάει πράγματα. Όταν η δισκογραφική εταιρεία είχε αντιρρήσεις να ονομαστεί το ντεμπούτο άλμπουμ “Metal Up Your Ass”, με ένα μαχαίρι να βγαίνει μέσα από λεκάνη τουαλέτας, σε σχέδιο του Stephen Gorman, ένας έξαλλος Burton φώναζε «…θα τους σκοτώσω όλους!», μάλλον αναφερόμενος στους ανθρώπους της δισκογραφικής. Τελικά, προχώρησε η ιδέα με το αιματοβαμμένο σφυρί και κάπως ηρέμησε ο άνθρωπος. Το εξώφυλλο επιμελήθηκαν οι Gary L. Heard (φωτογραφία) and Shari & Harold Risch (design).
Ride The Lightning (1984)
Η ιδέα για το εξώφυλλο του “Ride the Lightning” προήλθε από τον κιθαρίστα Kirk Hammett, ενώ διάβαζε το βιβλίο “The Stand” («Το Κοράκι») του Stephen King (και σαν μεγάλος fan του Αμερικανού συγγραφέα και των ιστοριών τρόμου). Είναι μία φράση μέσα από το βιβλίο, ενώ ένας θανατοποινίτης περίμενε να εκτελεστεί στην ηλεκτρική καρέκλα. Το εξώφυλλο σχεδίασαν οι AD Artists.
Master of Puppets (1986)
Τα χέρια ενός μαριονετίστα κουνάνε περίτεχνα τις κλωστές πάνω από ένα νεκροταφείο γεμάτο σταυρούς. Είναι η χειραγώγηση που δεχόμαστε από κάθε είδους εξουσία αλλά και μία δήλωση της εξάρτησης από τα ναρκωτικά. Ήταν μία ιδέα του James Hetfield που έδωσε ένα πρόχειρο σκίτσο στον σπουδαίο καλλιτέχνη Don Brautigam (σχεδιαστής εξωφύλλων των Chuck Berry, James Brown, Charles, ακόμα και Mötley Crüe και Anthrax) και αυτός με τη σειρά του μας έδωσε ένα από τα κλασικότερα heavy metal εξώφυλλα δίσκων.
…And Justice For All (1988)
Ο Stephen Gorman παίρνει το αίμα του πίσω, αφού δεν είδε ποτέ να κυκλοφορεί – επίσημα - το δικό του controversial σχέδιο στο ντεμπούτο άλμπουμ “Kill ‘Em All”. Σχεδίασε το εξώφυλλο του κλασικού “…And Justice For All”, αναπαριστώντας τη θεά της Δικαιοσύνης με κλειστά μάτια, τυφλή, ενώ σχοινιά την τραβάνε μέχρι να σπάσει και από τις ζυγαριές να πέφτουν δολάρια. Ένα πολύ δυναμικό εξώφυλλο που δίνει και ένα πολιτικό μήνυμα για χειραγώγηση της δικαιοσύνης.
Metallica (1991)
Γνωστό και σαν “Black Album”, είναι το άλμπουμ που εκτόξευσε τους Metallica στην στρατόσφαιρα, βγάζοντας πολλά μεγάλα hits (Enter Sandman, The Unforgiven, Nothing Else Matters, Sad But True, Wherever I May Roam) και πουλώντας περισσότερα από 20 εκατομμύρια αντίτυπα μόνο στις ΗΠΑ. Είναι το πιο εμπορικό άλμπουμ των Metallica, με πολλούς φίλους και αρκετούς haters που λένε ότι «το έχασαν και έγιναν εμπορικοί» (πάντα θα υπάρχουν αυτοί). Στις αρχικές εκδόσεις το εξώφυλλο ήταν απλά ένα μαύρο χρώμα, χωρίς τίποτα άλλο, ενώ το ανάγλυφο αχνό logo της μπάντας πάνω αριστερά και το γκρι φίδι κάτω δεξιά, που ίσα ίσα φαίνονται, προστέθηκαν λίγο αργότερα.
Load (1996)
Σαν άλμπουμ, το λες σούπερ αμφιλεγόμενο, σε μία εποχή που οι Metallica είχαν αφήσει προ πολλού τα 80s και έκαναν ένα νέο ξεκίνημα. Το άλμπουμ άρεσε σε πολλούς, σε άλλους όχι που θεώρησαν ότι άφηναν τις metal ρίζες τους. Οι αλλαγές φαίνονται και από την αλλαγή στο logo, ενώ σαν εξώφυλλο «θερίζει». Μοιάζει με φλόγα αλλά στην πραγματικότητα είναι μία φωτογραφία του Αμερικανού φωτογράφου Andres Serrano που αναμειγνύει το δικό του αίμα και σπέρμα για το τελικό αποτέλεσμα του εξώφυλλου.