Νέος νόμος, παλιές κόντρες – Ποιος τελικά κυβερνά τα ΑΕΙ;
Τι παίζει:
Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) προσπαθεί εδώ και ένα χρόνο να εκλέξει πρύτανη. Ναι, καλά διάβασες. 12 μήνες – και ακόμα… κανένας!
Και όλα αυτά, λόγω του νέου νόμου 4957/2022, που άλλαξε τελείως τον τρόπο με τον οποίο εκλέγεται η πρυτανική αρχή.
Τι αλλάζει με τον νόμο 4957
Πλέον, κάθε ΑΕΙ έχει ένα 11μελές συμβούλιο διοίκησης:
• 6 μέλη από το ίδιο το πανεπιστήμιο (εκλέγονται από τους καθηγητές)
• 5 εξωτερικά μέλη, που επιλέγονται από τα 6 εσωτερικά
Στη συνέχεια, αυτοί οι 11 αποφασίζουν ποιος από τους 6 θα γίνει πρύτανης. Όμως εδώ αρχίζουν τα δύσκολα…
Το Game of Thrones του ΑΠΘ
Στην περίπτωση του ΑΠΘ, κανείς δεν ήθελε να κάνει πίσω. Δεν υπήρξε συμμαχία, δεν υπήρξε συναίνεση. Οι 6 πανεπιστημιακοί έμειναν αμετακίνητοι στις θέσεις τους, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να διαμορφωθεί πλειοψηφία.
Παράδειγμα; Η πρώτη εκλογική διαδικασία πήρε έναν ολόκληρο χρόνο και τελείωσε μόλις τον Φλεβάρη του 2024, όταν ο Χαράλαμπος Φείδας και ο Απόστολος Αποστολίδης συμφώνησαν να μοιραστούν τη θητεία. Το σχήμα τους φάνηκε να κερδίζει.
Και μετά… ήρθε το ΣτΕ
Αλλά… όχι για πολύ. Οι αντίπαλοί τους, Ευστράτιος Στυλιανίδης και Κυριάκος Αναστασιάδης, προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), το οποίο αποφάσισε: «Η θητεία του πρύτανη δεν μπορεί να “μοιράζεται” – είναι προσωποπαγής θέση.»
Άρα, η εκλογή Φείδα κρίθηκε άκυρη, κι εκείνος δεν μπορεί να είναι ξανά υποψήφιος.
Νέα ψηφοφορία, ίδιο αδιέξοδο
Η νέα διαδικασία ξεκίνησε. Υποψήφιοι τώρα μόνο οι δύο… που είχαν κάνει την προσφυγή. Και όμως – κανείς τους δεν συγκεντρώνει την πλειοψηφία.
Οι παλιοί (Φείδας - Αποστολίδης), λέγεται ανεπίσημα, αρνούνται να στηρίξουν κάποιον, ίσως ως “εκδίκηση” για το ΣτΕ.
Και τώρα τι;
Αν ούτε στην τρίτη ψηφοφορία υπάρξει πρύτανης, τότε πάμε σε τέταρτη, όπου εκλέγεται όποιος πάρει τους περισσότερους.
Αλλά το πρόβλημα δεν τελειώνει εκεί:
Ο πρύτανης αυτός δεν θα έχει την πολιτική νομιμοποίηση του συμβουλίου. Και το ΑΠΘ θα συνεχίσει διχασμένο, χωρίς πραγματική ηγεσία.
Τι λένε οι φοιτητές και οι νέοι ερευνητές;
Στην καθημερινότητα της σχολής, αυτό μεταφράζεται σε:
• Καθυστερήσεις αποφάσεων
• Μπλοκαρισμένα projects
• Γενική αβεβαιότητα
Και όλα αυτά σε μια εποχή που η δημόσια εκπαίδευση προσπαθεί να σταθεί όρθια.
