Συντριπτικό «όχι» Πρυτανικών αρχών και ακαδημαϊκών κατά του νέου νόμου πλαισίου για τα πανεπιστήμια


Χωρίς την παρουσία της υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως θα διεξαχθεί σήμερα νέα η Έκτακτη Σύνοδος των Πρυτάνεων με επίκεντρο το νέο νόμο πλαίσιο για τα ΑΕΙ που κατατίθεται το επόμενο διάστημα στη Βουλή. 

Απανωτά είναι πλέον τα «αδειάσματα» που δέχεται η κ.Κεραμέως για το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο εν αναμονή λήξης της διαβούλευσης στις 19 Ιουνίου. 

Καθημερινά, Σύγκλητοι ιδρυμάτων, αλλά και σύλλογοι διδασκόντων και διοικητικοί υπάλληλοι  από πολλά ιδρύματα εκδίδουν ανακοινώσεις ζητώντας την απόσυρση του νομοσχεδίου. Ήδη, οι Σύγκλητοι στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων, του Πολυτεχνείου Κρήτης, του Πολυτεχνείου της Αθήνας, το Παντειο πανεπιστήμιο, το Γεωπονικό και το Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο έχουν ταχθεί κατά του νομοσχεδίου με αιχμή το νέο μοντέλο διοίκησης των ιδρυμάτων.

Σε προηγούμενη Σύνοδο, οι πρυτανικές αρχές των ΑΕΙ ανακοίνωσαν ήδη την αντίθεσή τους στο προτεινόμενο μοντέλο διοίκησης των Πανεπιστημίων και αναπτύχθηκε προβληματισμός όσον αφορά τον ρόλο των προτεινόμενων Συμβουλίων Διοίκησης και το αυτοδιοίκητο. 

Με τις νέες ρυθμίσεις προβλέπεται η κατάργηση της εκλογής του Πρύτανη από το σύνολο των καθηγητών ενός ιδρύματος, η αποδυνάμωση της Συγκλήτου, η επαναφορά με υπερεξουσίες του αποτυχημένου θεσμού του Συμβουλίου Ιδρύματος σε κάθε ΑΕΙ, ενώ απουσιάζει ένα σύστημα λογοδοσίας και ελεγκτικού μηχανισμού. 

 Έτσι, αντί να ψηφίζονται από τα όλα τα μέλη ΔΕΠ, οι πρυτάνεις θα διορίζονται από ένα ενδεκαμελές όργανο στο οποίο θα συμμετάσχουν έξι καθηγητές του πανεπιστημίου και πέντε εξωτερικά μέλη. Ο μελλοντικός πρύτανης, ο οποίος θα είναι ταυτόχρονα και Πρόεδρος του Συμβουλίου, θα είναι υποχρεωτικά ένας ανάμεσα από τα έξι μέλη και θα ψηφίζεται με πλειοψηφία των 11 μελών του Συμβουλίου.

Η βασική κριτική στο νέο μοντέλο διοίκησης, είναι ότι με αυτό εγκαινιάζεται ένα νέο σύστημα πελατειακών σχέσεων και διαπλοκής για την ανάδειξη του πρύτανη αλλά και των μελών του Συμβουλίου. Η ομάδα αυτή, όπως τονίζουν πηγές από τον ακαδημαϊκό χώρο, θα αποτελεί ένα κλειστό σύστημα, μια ομάδα ελίτ που θα έχει τους δικούς της μηχανισμούς και δεν θα μπορεί να ελεγχθεί από κανένα άλλο όργανο, γιατί απλώς δεν θα υπάρχει.

Πηγή: AlfaVita