Μια νέα έρευνα αποκαλύπτει πόσο βαθιά είναι η αίσθηση μοναξιάς και απογοήτευσης ανάμεσα στους άντρες και πώς οι προσδοκίες για τις σχέσεις τούς απομακρύνονται όλα και πιο πολύ.
Μια πρόσφατη έρευνα – γνωστή ως «The State of UK Men» – δείχνει ότι το 25% των ανδρών στο Ηνωμένο Βασίλειο πιστεύει πως «κανείς δε θα τον ερωτευτεί ποτέ», ενώ πολλοί θεωρούν πως οι γυναίκες απαιτούν υπερβολικά πολλά σε μια σχέση. Αυτά τα ευρήματα αποκαλύπτουν μια βαθιά ροή ανασφάλειας και αποσύνδεσης στη σύγχρονη ρομαντική πραγματικότητα.
Στην έρευνα συμμετείχαν περισσότερα από 2.100 άτομα ηλικίας 18–45 ετών στο Ηνωμένο Βασίλειο, με στόχο να εξεταστεί η κατάσταση της ανδρικής ταυτότητας, των σχέσεων και της ψυχικής υγείας.Ένα από τα πιο ανησυχητικά ευρήματα είναι ότι ένας στους τέσσερις άντρες (25%) φοβάται ότι δεν πρόκειται να τον ερωτευτούν. Στους νεότερους άντρες, ηλικίας 18–24 ετών, το ποσοστό είναι ακόμα πιο υψηλό με το 36% να συμφωνεί με τη φράση «Δεν πιστεύω ότι μπορεί να με ερωτευτεί κανείς». Αυτή η αίσθηση αποξένωσης συνδυάζεται με ένα ισχυρό αίσθημα πίεσης και όπως αναφέρει το 65% των ανδρών «οι γυναίκες έχουν πολύ μεγάλες προσδοκίες για το πώς πρέπει να είναι ένας άντρας σε μια σχέση».
Επιπλέον, το 48% παραδέχεται ότι θα έπρεπε να αλλάξει πολύ τον εαυτό του, τις αξίες και τη συμπεριφορά του, για να λειτουργήσει μια σοβαρή σχέση μακροπρόθεσμα. Το οικονομικό άγχος φαίνεται επίσης να αποτελεί σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα για κάποιους κυρίως στο ηλικιακό γκρουπ των 18–34 ετών, το 44% πιστεύει πως μια σοβαρή σχέση είναι «πολύ μεγάλο οικονομικό βάρος».
Τα επιπλέον δύσκολα εύρηματα
Παράλληλα, η έρευνα καταγράφει έντονες τάσεις αποσύνδεσης από τις παραδοσιακές αξίες με το 50% των ανδρών να υποστηρίζει ιδεολογίες red pill, δηλαδή σκέψεις που συχνά συνδέονται με μισογυνισμό και αντιφεμινισμό. Επιπλέον, 67% πιστεύει ότι τα μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν τους άντρες με αρνητικό τρόπο, και 59% συμφωνεί ότι «ο φεμινισμός ευνοεί τις γυναίκες έναντι των ανδρών». Σε ό,τι αφορά τη γνωριμία, πάνω από το ήμισυ των ανδρών (54%) δηλώνει ότι αισθάνεται πως δεν έχει καμία τύχη μέσω των εφαρμογών γνωριμιών.
Ακόμα το 52% συνεχίζει να τις χρησιμοποιεί, αναζητώντας μακροχρόνια σχέση.Μια ακόμη στροφή είναι η άνοδος των ψηφιακών των εικονικών σχέσεων με 15% περίπου των ανδρών αναφέρει ότι έχει συνδιαλλαγεί με κάποιον ή κάποια μέσω εικονικής σχέσης, είτε για συναισθηματική εγγύτητα είτε για να αποφύγει τον φόβο απόρριψης. Το πιο σημαντικό, όμως, δεν είναι απλώς η απογοήτευση αλλά η υποχώρηση και πολλοί από αυτούς τους άνδρες δεν απορρίπτουν τις σχέσεις, αλλά αποσύρονται από αυτές ή χάνουν την ελπίδα ότι είναι δυνατές.
Η οικονομική πίεση, οι προσδοκίες της κοινωνίας, η αποξένωση μέσα από διαδικτυακές υποκουλτούρες του ανδρισμού όλα συμβάλλουν σε ένα τοπίο όπου η οικειότητα μοιάζει δύσκολη, επιρρεπής σε παγίδες και συχνά ανέφικτη.
Αυτά τα δεδομένα δεν δείχνουν απλώς μια ρομαντική κρίση δείχνουν μια κρίση ταυτότητας. Πολλοί νέοι άνδρες, στην πιο μορφωμένη κοινωνία των τελευταίων δεκαετιών, αισθάνονται ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες μίας σχέσης και ακόμη χειρότερα, ότι ίσως κανείς να μην τους διαλέξει για συντρόφους. Η έλλειψη ελπίδας γι’ αυτούς τους άντρες δεν είναι απλώς ένα ιδιωτικό πρόβλημα, είναι κοινωνικό. Καθώς οι άντρες αποσύρονται από τις σχέσεις ή επιλέγουν «ασφαλείς» ψηφιακές εναλλακτικές, μεταμορφώνεται το τοπίο της συντροφικότητας, της αλληλεπίδρασης και της αγάπης.
Σε τελική ανάλυση, η έκθεση υπογραμμίζει ότι δεν επαρκεί να μιλάμε μόνο για αλλαγή των όρων της ερωτικής σχέσης πρέπει να επανεξετάσουμε τις ρίζες της αυτοεκτίμησης, της ταυτότητας και του τρόπου με τον οποίο μαθαίνουμε να αγαπάμε και να είμαστε αγαπητοί και άξιοι για μία σχέση.
