Το ιδανικό κυλικείο

Εάν το δείτε πουθενά ενημερώστε μας..

Το κυλικείο είναι η καρδιά της σχολής. Εκεί πίνουμε τον πρώτο καφέ της ημέρας για να ανοίξει το μάτι μας πριν ξεκινήσει το βάρβαρο πρωινό μάθημα. Εκεί πηγαίνουμε το μεσημέρι, για φαγητό και μπίρι-μπίρι με τους συμφοιτητές μας, όπως επίσης, πιθανότατα εκεί βρισκόμαστε κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Από αυτόν τον ιερό χώρο όμως, πάντα κάτι λείπει ή υπάρχει σε υπερβολικές δόσεις. Ακόμη και αν αναζητάμε στις γύρω σχολές το τέλειο κυλικείο, είναι πιθανόν να μην το βρούμε πουθενά. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να το ονειρευόμαστε…

Χώρος

Μεγάλα παράθυρα, κατά προτίμηση με θέα στη θάλασσα, ακόμα και αν το Πανεπιστήμιο είναι στο κέντρο της Αθήνας. Δεν πρέπει να λείπει το αίθριο, με φυτά εσωτερικού χώρου προκειμένου να συνδέεται αρμονικά με το καταπράσινο γρασίδι που πρέπει να πλαισιώνει τον περιβάλλοντα εξωτερικό χώρο, που βεβαίως πρέπει να έχει πισίνα. Ο εσωτερικός χώρος οφείλει να είναι λιτός και όμορφος, με άνετες καρέκλες και σεζλόνγκ που θα μας επιτρέπουν να ξεκουράσουμε τα ταλαίπωρα κορμιά μας από τις ατελείωτες ώρες μαθημάτων. Επίσης, έλεος με τις αφίσες πολιτικών παρατάξεων! Οι τοίχοι να διακοσμούνται με αφίσες συγκροτημάτων και κλασικών ελληνικών και ξένων κινηματογραφικών ταινιών που αποτελούν έμπνευση για όλους τους φοιτητές, όπως «Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα», «Ferris Bueller's Day Off» και «Breakfast Club».

Παιχνίδια

Συνήθως, οι χώροι των κυλικείων παραπέμπουν σε γηροκομεία, κάτι που πρέπει αυτομάτως να διορθωθεί. Κλασικά arcade παιχνίδια, όπως το Space Invaders και το Pacman («πειραγμένα» όμως για να παίζουμε τσάμπα), θα έδιναν μια νότα νεανικότητας σ’ αυτό το απογυμνωμένο μέρος. Επίσης, καλό θα είναι να υπάρχει αίθουσα μπιλιάρδου καθώς και ξεχωριστός χώρος για παιχνίδια που απαιτούν ησυχία και αυτοσυγκέντρωση-όπως το σκάκι και οι «Άποικοι του Κατάν». Οι ιθύνοντες των κυλικείων παρακαλούμε όπως φροντίσουν να διαμορφώσουν ειδικό χώρο για τάβλι, για να μην ενοχλούν τους υπόλοιπους και να μην μας πρήζουν όταν χάνουν (μονίμως) τα ζάρια.

Τι να σου κάνει ένα τοστ; Τίποτα, εφόσον θέλεις 10 για να χορτάσεις. Απαιτούμε έμπνευση και σκέψη στα σνακ που προσφέρονται στα κυλικεία και, επιτέλους, επειδή είμαστε φοιτητές -και όχι σεφ- δεν σημαίνει ότι οι γευστικοί μας κάλυκες είναι ανύπαρκτοι. Πόσα χρόνια θα τη βγάζουμε με το τρίπτυχο τυρί-γαλοπούλα-μαγιονέζα; Επίσης, παρακαλούμε να μπει τέλος στην ασυδοσία του ζαμπόν! Θέλουμε ποικιλία, με ειδικά διαμορφωμένους πάγκους που θα μας προσφέρουν-πάντα σε οικονομικές τιμές- σούσι, ταϊλανδέζικο, ιταλική κουζίνα με πίτσες και μακαρονάδες, σουβλατζίδικο, σαλάτες και φρούτα, μαμαδίστικα φαγητά (για να μην μας λείπει το σπίτι μας) και πατισερί με γλυκά και παγωτά!

Και να μην θέλεις, το ίδιο το κυλικείο σου υπαγορεύει να δεις όλες τις επαναλήψεις του «Κωνσταντίνου και Ελένης» και τα μεσημεριανά ξεκατινιάσματα. Όταν δεν παίζει η τηλεόραση, όσο κι αν προσπαθείς να γλιτώσεις, η βελόνα του ραδιοφώνου είναι κολλημένη πάντα στο σκυλοπόπ και μάλιστα σε δυνατή ένταση, ώστε ακούγεται μέχρι τις παραδιπλανές σχολές η απειλή «αν πας με άλλη θα σου σπάσω το κεφάλι». Σας παρακαλούμε να το κλείσετε! Εναλλακτικώς, προτείνουμε ειδικές λίστες, έστω από το youtube, που να ταιριάζουν με την ώρα και σε λογική ένταση για να μην μας ταράζουν το νευρικό σύστημα. Λίγη καλαισθησία, αγαπητοί..